Het Westen roept het onheil over zich af als het in eventuele vredesbesprekingen toegeeft aan de expansie eisen van Poetin, analyseert HCSS defensie expert Patrick Bolder in een opiniestuk voor De Telegraaf. ,,Steunen wij in het Westen Oekraïne niet, dan staan we over vijf tot tien jaar echt zelf te vechten voor onze vrijheid en welvaart.”
Dé gebeurtenis van het afgelopen jaar is – wat mij betreft – de oorlog in Oekraïne. Zo op het eind van het jaar is het goed te reflecteren op de vragen waar we nu staan en wat het wordt het in 2023.
In Nederland zijn we steeds meer naar binnen gaan kijken en relateren problemen waar wij mee te maken krijgen vaak uitsluitend met binnenlandse oorzaken en oplossingen. Klimaatverandering, vluchtelingencrisis, huizenproblematiek, stikstofreductie, energiekosten en inflatie zijn grote kwesties die snel om oplossingen vragen. Maar dat kan Nederland niet alleen doen. Als een land dat afhankelijk is van internationale handel maken we deel uit van een wereldsysteem. Het goed functioneren van dit systeem is essentieel voor onze welvaart.
Autocratieën
Vooral ons lidmaatschap van de Europese Unie in dat wereldsysteem heeft ons enorm veel rijkdom gebracht. Dit systeem staat nu sterk onder druk, met name door zich sterker manifesterende autocratieën die uitgaan van een zero-sum game: mijn winst kan alleen maar bestaan ten koste van jou. En die autocratieën die ons bedreigen vinden we nu vooral (maar niet uitsluitend) in China en Rusland.
Juist deze laatste is dit jaar op 24 februari een heilloze oorlog begonnen aan de rand van Europa, dus een directe bedreiging van ons systeem, onze welvaart. Er zijn stemmen die zeggen dat we maar snel naar de onderhandelingstafel moeten gaan, want er vallen veel slachtoffers. Dat is een mooi streven. Maar die onderhandelingen moeten vooral gaan tussen de partijen die de oorlog voeren. We zien bij beide echter doelstellingen die mijlenver uit elkaar liggen en niet te verenigen zijn.
Bovendien moeten we er goed over nadenken waar toe een eventuele wapenstilstand/vredesuitkomst zou kunnen leiden. Gebiedswinst voor Rusland dan, ten koste van Oekraïne? Het niet vervolgen van oorlogsmisdaadplegers, het ongestraft laten van grootschalige vernietiging en het laten wegkomen van Rusland met stelselmatige onderdrukking, ontkenning van basale mensenrechten, kinderontvoering, mishandeling, martelingen en verkrachtingen? Dat zou betekenen dat Poetin in zo’n geval heeft gewonnen en zijn strategie dus werkt. Na een aantal jaren van zijn wederopbouw (die wij bekostigen door olie en grondstoffen af te nemen) zal hij deze methode herhalen en nog verder onze richting op komen met een nieuwe oorlog. Het Westen heeft dan immers bewezen zwak te zijn en een relatief makkelijke prooi.
Russische methodes
Deze methode past precies in hoe volgens ervaren internationale onderhandelaars de Russische methodes werken: Eerst claim je iets wat niet van jou is. Vervolgens ga je dreigen. Als derde geef je helemaal niets toe. De tegenpartij zal bij inbinden jou dan iets gunnen wat nog nooit van jou was.
Onze vrijheid
Het zal er dus op neer (moeten) komen dat wij in het Westen Oekraïne blijven steunen, juist om de Russische expansie op voor ons relatief goedkope wijze te stoppen. Doen we dat niet, dat staan we over vijf tot tien jaar echt zélf te vechten om ons wereldsysteem en de Europese Unie in stand te houden. En dus voor onze vrijheid en voor onze welvaart. Want als we die verliezen zijn die eerder genoemde problemen helemaal onoplosbaar geworden.
Bron: De Telegraaf, 30 december 2022
Luitenant-kolonel b.d. Patrick Bolder is verbonden aan het Haags Centrum voor Strategische Studies (HCSS)