’Hoelang moet Oekraïne nog steun krijgen in de oorlog tegen Rusland? Is er niet genoeg bloed vergoten? Patrick Bolder hoort de vragen vaak om zich heen. „Geen gevechten meer, dat is een nobel streven. Maar als Oekraïne deze strijd niet wint, is ook onze vrijheid in gevaar,” schrijft Bolder in een opinieartikel voor De Telegraaf.
Op 24 februari 2022, nu anderhalf jaar geleden,begon de oorlog tegen Oekraïne met raketaanvallen op vrijwel het gehele land en trokken Russische troepen op verschillende plekken Oekraïne in. Door mispercepties aan de kant van Poetin duurde de oorlog niet slechts een paar dagen, maar sleept zich nu voort.
Toen in het Westen duidelijk werd dat Oekraïne veel weerstand en veerkracht vertoonde, kwam financiële en militaire steun goed op gang. Zo werd het Oekraïense lot ook ons lot. De militaire steun werd steeds zwaarder en dodelijker. Alle scherfvesten, helmen, geweren en munitie, artillerie, waaronder HIMARS raketsystemen, antitankwapens, pantserwagens, infanteriegevechtsvoertuigen en tanks, hebben ervoor gezorgd dat Rusland niet verder terrein kan veroveren en zelfs in provincies Charkov en Cherson zijn teruggedrongen. Wapens voor de langere afstand dringen de Russen hun voorraden en vliegbases op grotere afstand te plaatsen en voorkomen de plaatsing van Russische S300 en S400 luchtverdedigingsradars dicht bij de frontlijn. Ondanks al die moderne wapensystemen woedt nu een bloedige strijd aan het front zonder noemenswaardige terreinwinsten.
De door het Westen geleverde luchtverdedigingssystemen (Patriot, IRIS-T, SAMP-T, NASAMS, etc.) die de nog werkzame Oekraïense wapens hebben vervangen en aangevuld, zorgden ervoor dat de Russische luchtmacht zich niet boven Oekraïne durfde te vertonen. Ook dragen deze systemen bij aan de bescherming van de grotere steden en de daarin wonende bevolking en vitale infrastructuur. Dat en de voortdurende steun uit de VS, Canada en Europa maken het voor Oekraïne mogelijk de bevrijdingsoorlog vol te houden.
Stoppen
Ik hoor en lees regelmatig geluiden van mensen die vinden dat we maar moeten stoppen met steun aan Oekraïne, om verschillende redenen. Eén van de meest voorkomende is: ’…dat dan tenminste de gevechten en het doden zou stoppen’. Een nobel streven, de werkelijkheid is echter anders. Ik zal dat uitleggen.
Drie toekomstscenario’s tekenen zich af: een patstelling die leidt tot een langdurige uitputtingsoorlog, een Russische overwinning of een Oekraïense overwinning. Eén van de eerste twee gaat gebeuren als we stoppen met steun. In mijn ogen rampzalig voor Europa en de NAVO. Niet voor niets hebben de Europese ex-Sovjetstaten gekozen voor het NAVO-lidmaatschap als ultieme beveiliging tegen Russische overheersing, door de staat gefaciliteerd nepotisme, corruptie op grote schaal en vergaande vrijheidsbeperkingen, ook in woord en geschrift.
Niet onbelangrijk ook: de tactiek van het eerst innemen van grondgebied en er vervolgens een oorlog om voeren en eindigen met iets wat je eerder niet had of recht op had, werkt dan dus! Als Oekraïne niet wint, wordt Poetin beloond voor zijn gruwelijke misdaden. Bij deze twee scenario’s blijft Rusland een gevaarlijke opponent met niet te stillen honger naar steeds meer Europees gebied. Vooreerst de voormalige Sovjetstaten.
Overwinning
Dat betekent dus voor onszelf (Nederland/Europa/EU/NAVO), dat we inmiddels, na alle steun die gegeven is, niet anders kunnen dan Oekraïne de beste kansen te geven op een overwinning. Een Oekraïense overwinning is een overwinning van het vrije, democratische Westen (met al haar inherente problemen) versus een perfide systeem dat haar eigen bevolking systematisch uitperst en monddood maakt.’