Alleen al uit de titel van minister Hillens bezuinigingsnota blijkt de spagaat waarin Defensie verkeert: ‘een kleinere krijgsmacht in een onrustige wereld’.
Laat u niets wijsmaken door politici die zeggen dat Hillen geen keuzes maakt. De onvoorspelbaarheid van die onrustige wereld maakt van de keuze voor een veelzijdige krijgsmacht de enige juiste. Daarom is ook de wijze waarop Hillen de krijgsmacht afbreekt – overal wat af - de enige mogelijkheid.
Mijn probleem is de omvang van de bezuinigingen en de disproportionele effecten ervan. Immers, een korting van 9 procent op het deel van de begroting waarin gesneden kan worden (in de post pensioenen kan dat bijvoorbeeld niet), leidt tot een vermindering van de gevechtskracht van ongeveer 30 procent. Nederland kan daardoor volgens premier Rutte niet langer langdurige operaties zoals die in Uruzgan uitvoeren. Het ontbreekt domweg aan mankracht en materieel om zo’n operatie lang vol te houden.
Rekent u even met mij mee. Kennelijk kan Nederland straks voor 7,5 miljard euro slechts 500 militairen in Kunduz inzetten, een schip leveren voor de piraterijbestrijding voor de kust van Somalië, een mijnenveger voor de kust van Libië, zes F16’s boven dat land en een transportvliegtuig voor de ondersteuning. Met deze inzet zit Nederland op het niveau van België en Hongarije. Veel kleinere landen als Denemarken doen inmiddels meer.
Die piepkleine maar hightech inzet is dus razend duur. Neem de landmacht. Als het waar is dat dit krijgsmachtdeel niet meer dan 500 man gedurende langere tijd kan inzetten, is dat extreem weinig voor de miljarden die aan de landmacht worden uitgegeven. Conclusie: Defensie is door een kritische ondergrens gezakt.
Door deze ondoordachte bezuinigingen degradeert Nederland zichzelf. Wij scoorden de afgelopen jaren op het internationale niveau dat bij een land als Nederland hoort. Afgezet tegen andere Europese landen was Nederland in Afghanistan de vijfde troepenleverancier. Dat was redelijk voor de zesde Europese economie. Met ongeveer één procent van het bruto binnenlands product voor defensie, bungelt Nederland in Europa inmiddels in de onderste geledingen.
Politici willen ons doen geloven dat er geen keuze is. Er moet nu eenmaal worden bezuinigd. Maar dat geldt voor andere landen nog sterker. Neemt u van mij aan dat het een bewuste politieke keuze is om van Nederland een onderpresteerder te maken. De situatie lijkt sterk op de tijd van het gebroken geweertje - het symbool van de pacifistische beweging van na de Eerste Wereldoorlog. De PVV en de SP voeren dit kamp aan. Dit duidt op naar binnen gerichtheid en het onvermogen om de positie van Nederland in internationaal perspectief te bepalen. Een debat over de internationale consequenties en de relatie met onze veiligheid en welvaart wordt daarom niet gevoerd.
Zo mocht Christ Klep bij ‘Pauw en Witteman’ naar aanleiding van Hillens plannen met speelgoedtanks spelen en leuke anekdotes vertellen. Zelfs serieuze praatprogramma’s zijn al niet meer in staat de vraag te stellen of de politiek geen strategische fout maakt, nu de grondwettelijke taken van bescherming van belangen en rechtsorde niet meer behoorlijk kunnen worden uitgevoerd. En dat terwijl Hillen zelf constateert dat de wereld onrustiger wordt.
Trouw