Voor 375.000 euro kan je ook iets anders doen. Dat was mijn eerste gedachte toen ik de honderd vragen van Thierry Baudet over het VN-migratiepact las. Het ministerie van binnenlandse zaken berekende in 2011 dat een Kamervraag 3750 euro kost.
Hoe het immigratiedebat in de afgelopen jaren is verhard blijkt uit Baudets Kamervragen. Hij trekt niet de aandacht met de kwaliteit, maar met de kwantiteit van de vragen. Tegelijkertijd past het beeld van ‘grenzen dicht’, dat uit de vragen oprijst, naadloos in een tijdgeest waar over belangrijke onderwerpen feitelijk geen debat meer plaatsvindt. Er wordt gepolariseerd. Feiten en compromissen zijn een teken van zwakte. Voorstanders van humane immigratie en degenen die vrezen voor onze soevereiniteit staan lijnrecht tegenover elkaar.
Baudet wordt gesteund door PVV en SGP. Oostenrijk en Amerika willen het pact ook niet. Waarom toch? Het migratiepact is niet meer dan een opsomming van afspraken over humane, geordende en legale migratie, het tegengaan van mensensmokkel en een pleidooi om de besluit- en oordeelsvorming toch vooral op basis van feiten te laten plaatsvinden. Voor Nederland zijn het veelal vanzelfsprekendheden, voor Afrikaanse landen niet. Het pact zelf is niet-bindend, gaat expliciet uit van de soevereiniteit van landen en respecteert de nationale wet- en regelgeving.
Toch vindt Baudet dat dit pact een onomkeerbare eerste stap is in het volledig uit handen geven van het nationale immigratiebeleid en dat het onvermijdelijk nieuwe immigratiestromen op gang zal brengen. Het is dezelfde onzin als destijds zijn claim dat Oekraïne door een associatie-akkoord lid van de EU zou worden.
Feiten?
Maar net als bij het associatieverdrag gaat het ook nu niet om de feiten. Het gaat om beeldvorming. Soms heel letterlijk. Neem zijn vraag of staatssecretaris Harbers zich wil inzetten voor het tegengaan van negatieve beeldvorming over migranten en xenofobie. Ik hoop van wel. Want als Harbers net als Baudet dat niet wil, dan wordt het tijd om te emigreren. Voor 3750 euro stelt Baudet ook nog de vraag of de subsidie van omroepen wordt ingetrokken als die zich niet positief over migratie uitlaten.
Door die nadruk op beeldvorming is er geen ruimte meer voor de vraag hoeveel arbeidsmigranten we nodig hebben om dit land ondanks de vergrijzing draaiende te houden. De kans dat de billen van een 80-jarige, dementerende Baudet door iemand uit Afrika of Azië worden afgeveegd lijkt mij groter dan dat dit door een struise blondine gebeurt. Als, zoals Baudet wil, niemand dit land meer binnenkomt, dan worden zijn billen over een paar decennia helemaal niet meer afgeveegd.
En dan hebben we het nog niet eens over de geïmporteerde kenniswerkers die de Nederlandse economie competitief moeten houden en daarmee een bijdrage aan de financiering van Baudets oude dag moeten leveren.
Om zijn gelijk te halen past hij een oude populistische truc toe. Hij maakt gebruik van angst voor asielzoekers, terroristen en verlies aan identiteit. Maar dit pact gaat niet over het verplicht opnemen van migranten. Dit soort acties draagt daarom vooral bij aan het ondermijnen van de politiek en het frustreren van een verstandig immigratiebeleid.
De column van Rob de Wijk verschijnt wekelijks in Trouw.