06/10/2011 – Rob de Wijk
COLUMN Soms ontmoet ik oud-politici en vraag me dan af welk wapenfeit zij op hun conto hebben. Dat is heel anders met historische figuren.
Neville Chamberlain werd het symbool van pappen en nathouden om de Tweede Wereldoorlog te voorkomen. Door Sudetenland af te staan moest Hitler koest worden gehouden. Winston Churchill loodste zijn land juist door de oorlog en werd een staatsman van formaat. De huidige tijd lijkt op de jaren voor de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Er hangt een ramp in de lucht, maar politici lijken onmachtig.
Nu zijn de financiële markten de grote tegenstander. Wat politici ook doen, de financiële markten geloven niet in de lapmiddelen die worden aangedragen om Griekenland, de euro, de Europese Unie en volgens het IMF zelfs de wereldeconomie te redden. De financiële markten reageren cynisch op maatregelen en binnen enkele dagen is het effect al weer weg. Net als voor de beide wereldoorlogen is een ramp te voorkomen. Maar het vergt drastisch ingrijpen en veel leiderschap.
Reddingsscenario’s liggen klaar zoals het vergroten van het noodfonds tot 1.000 of 2.000 miljard, het deels afboeken van de Griekse schuld en de invoering van euro-obligaties. Maar politici kunnen of durven de bevolking niet uit te leggen waarom dergelijke maatregelen absoluut noodzakelijk zijn om onze welvaart en veiligheid te behouden.
Door dit politieke onvermogen is de kredietcrisis omgeslagen in een landencrisis en slaat de landencrisis nu om een crisis van de democratie. Ons politieke systeem blijkt tot nu toe niet opgewassen tegen een grote dreiging die draconische maatregelen eist.
In Duitsland kreeg na een uitspraak van het Constitutionele Hof over de Griekse steunoperatie het parlement meer zeggenschap over het oplossen van de financiële crisis. Maanden na de Europese overeenstemming over het Griekse steunpakket stemde vorige week de Bondsdag in met een inmiddels achterhaald plan. Dat maakt nieuwe plannen bijna onhaalbaar.
To read the complete article please go to Trouw
Experts
Related Content
