Wij gaan het Arabisch schiereiland zuiveren van de ongelovigen; wij gaan Jeruzalem heroveren, Rome en al-Andalus.” Daarmee vatte een Isis-strijder in een recente video goed samen wat de doelstelling van de terreurbeweging is. De Joden ‘bezetten’ hun Palestina.
De laatste moslims verdwenen in 1492 uit al-Andalus (Spanje). Eind zeventiende eeuw werden ze (lees de Turken) voor Wenen verslagen. Het Arabische schiereiland wordt nog steeds door moslims bevolkt, maar onder hen zitten ‘ongelovigen’ die moeten worden afgemaakt.
Een recente katalysator is de ergernis van jihadisten over de stationering van Amerikaanse troepen op het Arabisch schiereiland tijdens de Golfoorlog van begin van de jaren negentig. Terrorisme-onderzoekers toonden aan dat er vanaf die tijd een duidelijke relatie is tussen westerse inmenging in internationale kwesties en de toename van het aantal terroristische aanslagen. Vooral de stationering van Amerikaanse troepen in het soennitische Saoedi-Arabië werd als heiligschennis gezien.
Het is daarom geen wonder dat het eerste spectaculaire soennitische complot tegen Europa uit 1994 stamt. Toen werd getracht een vliegtuig in de Eiffeltoren in Parijs te laten crashen.
Sinds het begin van de jaren negentig zijn westerse troepen niet uit de islamitische wereld weggeweest en is de haat alleen maar gegroeid. De inmenging in Kosovo, Afghanistan, Irak, Libië en andere islamitische brandhaarden gaf verder voeding aan de anti-westerse retoriek.
Kortom, de geschiedenis van de islam is er een van vernedering. Aanslagen in Europa zijn daarop een antwoord die ook de ‘ongelovigen’ van de kerk van Rome in het hart raken. Voor djihadstrijders is het retorisch een koud kunstje om hun strijd in het historische perspectief van de strijd tussen de ware islam en ongelovigen te plaatsen. Een deel van de honderden Syriëgangers uit Europa, van wie inmiddels enkele Nederlanders betrokken zijn geweest bij zelfmoordaanslagen in Irak en Syrië, zal ongetwijfeld geïnfecteerd zijn door dit soort denkbeelden. Het denkbeeld dat ook Europa onderdeel is van hun slagveld, moet daarom niet worden onderschat.
Het gevoel van vernedering, de anti-westerse retoriek en de haat ten opzichte van ongelovigen maakt ISIS extra gevaarlijk nu ze door succes op succes vleugels krijgt. Met 20.000 strijders kan ze niet heel Irak veroveren. Wel kan ze dood en verderf zaaien, de regering van al-Maliki ten val brengen, het soennitische deel van Irak afsplitsen, dit deel bij het soennitische deel van Syrië voegen en een staat creëren waarin ze vrij spel heeft. President Assad zou een deal met de extremisten hebben gesloten om van elkaars grondgebied af te blijven. Dit brengt zo’n djihadstaat een stap dichterbij.
Europa zal aanslagen georganiseerd vanuit een djihadstaat langs zijn grenzen niet kunnen tolereren. Omwille van de eigen veiligheid zal daarom de discussie over ingrijpen vroeger of later beginnen. Het probleem is dat de mogelijkheden daartoe in Europa, dus ook in Nederland, grotendeels ontbreken. Inlichtingendiensten moeten Syriëgangers volgen, maar kunnen dat onvoldoende. Djihadisten moeten in eigen land worden aangepakt, maar daarvoor ontbreken voldoende militaire capaciteiten. Een lichtpunt is dat dit besef langzaam bij politici begint door te dringen.