Wie dicht bij huis een andere wereld wil bezoeken, moet naar de Baltische Staten gaan. Ik deed het vorige week. In Vilnius ontmoette ik bijna twintig ministers van buitenlandse zaken en defensie die het over één ding eens waren: de Russische expansie heeft geen precedent in de moderne geschiedenis en moet een halt worden toegeroepen.
Anders komen ook het oosten van Oekraïne, Transnistrië en mogelijk Narva in het oosten van Letland aan de beurt. Iedereen vond dat Europa en Amerika nu als één blok moeten optreden en bereid moeten zijn hun economische en militaire kracht te bundelen. Precies dat trachtten de politieke leiders van de EU en de Navo deze weken voor elkaar te krijgen.
Midden- en Oost-Europeanen verlangen steun en solidariteit en wijzen op de Europese Unie, de Navo en de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) die daarop zijn gebaseerd. Iedereen was het er ook over eens dat wanneer landen hun defensiebudgetten niet willen verhogen, de oplossing van meer defensie-integratie moest komen. Zoals ook is afgesproken in het EU-verdrag. De versterkte roep om solidariteit, samenwerking en zelfs integratie is logisch als landen een gezamenlijke uitdaging hebben. Zonder die solidariteit vallen Navo, EU en OVSE uiteen en worden onze naoorlogse waarborgen voor stabiliteit, en dus welvaart, gesloopt.
Thierry Baudet en Bastiaan Rijpkema noemen dit in een reactie (Opinie, 3 april) op mijn columns een ‘vertekend wereldbeeld’. Ze menen dat ik pleit voor een ‘Europese megastructuur’ die uiteindelijk leidt tot een ‘federaal Europa’ waarin culturele en politieke verschillen ondergeschikt worden gemaakt aan een Europese superstaat. Ze menen dat ‘als één blok optreden’ synoniem is aan het omsmelten van Europa tot ‘een monolithisch geheel’.
Wat een onzin. De columns gaan er niet eens over. Sorry heren, deze aannames zeggen alles over jullie obsessie met de EU. Lees eens mijn ‘Supermacht Europa’ van 2005. Daarin pleit ik tegen een federale Europese superstaat, maar vóór bundeling van machtsinstrumenten, juist om te voorkomen dat we met Europa in de situatie verzeild raken die nu door Poetin’s anschluss van de Krim is ontstaan.
In NRC Handelsblad zijn Baudet en Rijpkema de afgelopen maanden meerdere malen
beschuldigd van het debiteren van onwaarheden. Met hun stijl degraderen ze zich bovendien tot ‘reaguurders’ van Geen Stijl, terwijl ze koketteren met hun academische titels. Voor veel ‘reaguurders’ werkt het woord ‘Europa’ als een lap rauw vlees voor de leeuwen. Ook voor hen. Zonder in te gaan op wat ik echt schrijf, wordt dat woord Europa aangegrepen om verbaal te exploderen en mij weg te zetten als ‘federalist’ en ‘macrofiel’. Het laatste is de stijlfiguur van de argumentlozen.
Omdat ze selectief lezen, erop los interpreteren en vooral geïnteresseerd zijn in hun eigen mening, is geen sprake van een discours. Van mij mogen ze. Mijn probleem is dat de heren zich ontpoppen tot kampioenen ‘klein denken’. Jammer voor Baudet en Rijpkema, maar in internationale betrekkingen gelden wetmatigheden die hun onwelgevallig zijn. Grote uitdagingen eisen grote maatregelen. Met de anschluss van de Krim werden we hardhandig met deze waarheid geconfronteerd.
Experts
Related Content
