Column: Ik wil een beter mens worden, maar met Kerst nog even niet

Moet dat kind niet naar school?, dacht ik als ik Greta Thunberg zag. Maar nu ben ik bekeerd. Ook ik wil een beter mens worden en verheug me op een gezonde, klimaatneutrale, politiek-correcte Kerst. Zonder milieubelastende kerstboom, maar wel in mijn huisje in Frankrijk.

Hoe ik daar kom, vraagt u? Vanwege mijn net opgedane vliegschaamte, bespaar ik mij de gang naar Schiphol. Met de catamaran zoals Thunberg dat deed, lukt niet want ik moet in de Bourgogne zijn. Maar inmiddels ben ik ook door SUV-schaamte bevangen en wil ik de Tesla van mijn collega lenen. Bij nader inzien is die kolengestookt zolang er een gebrek is aan groene stroom. Dan toch maar met de SUV.

Ik kan me nu al verheugen op lekker niks doen. Mijn geliefde cappuccino laat ik staan, want volgens Milieu Centraal kost dat viermaal zoveel CO2 als zwarte espresso. Koffie verkeerd doet zijn naam wel heel erg eer aan.

Over CO2 gesproken. De open haard blijft uit. Dat geldt ook voor mijn houtkachel die op pallets brandt. Want daarvoor worden hele bossen gekapt. Jammer, want ik wilde de gasverwarming uitlaten. Dan maar solidair met de Fransen en elektrische radiatoren aan. Oeps! Die draaien op kernenergie. Dus ben ik terug bij die houtkachels. Nou ja, nog één keer stoken moet wel kunnen, toch?

Gutmensch neemt geen risico’s

Het kerstdiner is het hoogtepunt van het jaar. Natuurlijk zonder wijn, want dat mag niet van het Voedingscentrum. Broeikasgas producerend vlees komt natuurlijk niet op tafel. Alles waar dierlijke eiwitten in zitten gaat in de ban, want kankerverwekkend. Ik heb gehoord dat dat ook geldt voor frisdranken. En voor alle light en milieubelastende kant-en-klare, verpakte vleesproducten. En voor niet-biologisch fruit. En voor voedsel in gerecyclede verpakkingen.

Ook zijn vleesvervangers van zuivel taboe. Want de productie daarvan stoot te veel broeikasgassen uit. Kaas mag ook niet, want dat is even slecht als rundergehakt zeggen ze. Kip mag, maar geen plofkip. Het wordt ook zout- en suikerloos natuurlijk. Of het allemaal juist is weet ik ook niet, maar als nieuwbakken Gutmensch neem ik natuurlijk geen risico’s.

Ik kom dus uit op noten, biologische kip en sla en een klimaatvriendelijk glaasje kraanwater. Kip valt helaas af, want mijn partner eet vegetarisch. En met Kerst ben ik solidair. Maar toch: heerlijk! Muziekje erbij, maar niet Michael Jackson, want die zit in de ban.

Daarna snel netflixen om ongemakkelijke gesprekken over Zwarte Piet, de Gouden Eeuw, slavernij en Baudet te vermijden. Poes op schoot (mag niet naar buiten, want een moordenaar) en kijken naar films die niet door Harvey Weinstein zijn geproduceerd, en waarin geen Kevin Spacey en rokers voorkomen. Het was mij al lang duidelijk dat klassiekers als Nabokovs Lolita taboe zijn, maar nu komen daar alle films bij die op een of andere manier in verband met #MeToo kunnen worden gebracht.

Met zo’n vreugdeloze Kerst in het verschiet zullen sommigen de neiging krijgen om er een einde aan te maken. Maar ook dat is verboden. En ik? Bij nader inzien kan ik het toch niet opbrengen een beter mens worden. Niet deze Kerst althans.

Deze column verscheen op 20 december 2019 in Trouw. 

Rob de Wijk is hoogleraar internationale relaties en veiligheid aan de Universiteit Leiden en oprichter van het Den Haag Centrum voor Strategische Studies (HCSS). Hij schrijft wekelijks over internationale verhoudingen. Lees zijn columns hier terug.