On November 16th 2020, the Initiative on the Future of Transatlantic Relations hosted a special webinar on the Sino-American Maritime Competition and the consequences for European security. The webinar followed the publication in Security Studies of an issue on Security Studies in a New Era of Maritime Competition . Topics discussed during the webinar ranged from blockades as an opportunity to avoid escalation of the Sino-American maritime competition, the role of naval power in American grand strategy, the shifting offense-defense balance in the Western Pacific due to innovations in missile technology, patterns in maritime dispute settlements, the respective natures of maritime powers and land powers, and the opportunities and limits for US retrenchment. 

 
Speakers: Jonathan Caverley (Naval War College, MIT), Peter Dombrowski (Naval War College), Sara Mitchel (University of Iowa), Evan Braden Montgomery (Center for Strategic and Budgetary Assessments), Fiona Cunningham (George Washington University), Erik Gartzke (University of California), Jon Lindsay (University of Toronto), Paul van Hooft (The Hague Centre for Strategic Studies). 

Commentators: Luis Simon (Vrije Universiteit Brussel), Linde Desmaele (Vrije Universiteit Brussel), Jeremy Stoehs (Kiel University), and Friso Stevens (The Hague Centre for Strategic Studies). 

Moderator: Tim Sweijs (The Hague Centre for Strategic Studies). 

Read the latest issue of Security Studies, “Security Studies in a New Era of Maritime Competition” (Volume 29, Issue 4, 2020), here.  

The webinar on Sino-American Maritime Competition was the first event of our newly launched Initiative on the Future of Transatlantic Relations. Click here to learn more about this initiative.   

Tot nu toe verloopt die transitie te langzaam om de klimaatdoelen van Parijs te halen. Samenwerking is volgens Rob de Wijk het devies.

Eerder dit jaar riep het World Economic Forum (WEF) op om de coronacrisis te gebruiken om een ‘nieuwe energieorde’ te vormen. Daarmee moet de energietransitie een zet krijgen. Het is een bekend fenomeen dat crises worden aangewend om iets in beweging te krijgen. Ook nu. Toen een deel van de vraag wegviel en de olieprijzen instortten, ontstond volgens het WEF een opmerkelijke samenwerking tussen Saoedi-Arabië, Rusland en een aantal andere landen in de vorm van de OPEC+ en de G20. Deze samenwerking moest een bodem onder de olieprijzen leggen. Voor het WEF was deze samenwerking het bewijs dat landen nog steeds op één lijn kunnen komen als hun belangen samenvallen. Waarom zouden ze dat dan ook niet kunnen bij de energietransitie?

Tot nu toe verloopt die transitie te langzaam om de klimaatdoelen van Parijs te halen. Op zich is dat verklaarbaar. Gas is goedkoop en wordt door veel landen gezien als transitiebrandstof bij uitstek omdat bij de verbranding weinig CO2 vrijkomt. Nederland, dat kampt met het trauma van Groningen, is wat dat betreft een buitenbeentje.

Andere redenen waarom die energietransitie langzaam gaat zijn de hoge kosten, het verlies aan banen in de fossiele industrie, de grote economische risico’s, het gebrek aan echte doorbraaktechnologieën en de aversie van mensen tegen windmolens die het landschap verpesten.

“Omarm de energietransitie om economische schokken te voorkomen”

Mede door de recente prijsdalingen als gevolg van de uitbraak van Covid-19 begint een consensus te ontstaan dat door internationale samenwerking bij de energietransitie prijsschokken uiteindelijk beter kunnen worden opgevangen. Voor sommige energie-experts en economen was dit de aanleiding om hun denken bij te stellen. Behalve voor een paar handige beursspeculanten is prijsvolatiliteit niet goed voor de mondiale economie. Uiteindelijk tast dat de welvaart en de stabiliteit van landen aan.

De relatie tussen duurzaamheid en prijsstabiliteit is volgens die experts simpel te verklaren. Water, wind en zon zijn onbeperkt beschikbaar en kunnen, in tegenstelling tot fossiele brandstoffen, niet als geopolitiek drukmiddel door landen worden ingezet of door industriekartels worden gemonopoliseerd. Dit is een redenering die ook geharnaste klimaatontkenners kan overtuigen: omarm de energietransitie, niet omdat dit goed is voor het klimaat, maar om economisch schokken te voorkomen.

“Ik denk dat de energietransitie wenselijk en onvermijdelijk is”

Deze manier van denken is inmiddels in de hoogste regionen doorgedrongen. Christine Lagarde, de baas van de Europese Centrale Bank (ECB) pleitte al voor het uitfaseren van investeringen in fossiele energie, en die uitsluitend nog in groene investeringen te doen. President-elect Joe Biden lijkt die kant ook op te gaan. Behalve dat hij zich weer bij het klimaatakkoord van Parijs wil aansluiten, wil hij ook voor elke Amerikaanse stad met meer dan 100.000 inwoners een zero-emission openbaar vervoer, rond 2035 een pollution-free energiesector, en investeringen in innovaties om Amerika schoner te maken.

Ik denk dat de energietransitie wenselijk en onvermijdelijk is. De coronacrisis heeft daaraan een nieuw argument toegevoegd. Maar zoals gebruikelijk moeten we niet te vroeg juichen. Vier jaar zijn zo voorbij, en is de kans levensgroot dat de volgende Amerikaanse president de klok weer terugdraait. Met een handtekening onder een executive order kan Biden weliswaar weer toetreden tot het klimaatakkoord van Parijs, maar voor veel andere maatregelen heeft hij de senaat nodig, waarvan het maar de vraag is of die wil meewerken.

“Het IEA laat zien dat fossiele energie nog heel lang bij ons zal zijn”

Ook wijzen de cijfers om een langdurige transitie. Als ik kijk naar de voorspellingen van het Internationale Energie Agentschap (IEA), dan vrees ik dat ik de zegeningen van een uitstootloze wereld zelf niet meer ga meemaken. Na 2030 zal het mondiale gebruik van olie afvlakken. In het Stated Policy Scenario waarin Covid-19 in 2021 onder controle is, de economie op het niveau van voor de crisis terugkeert, en alle beleidsvoornemens op het gebied van duurzaamheid zijn uitgevoerd, zal het mondiale gasverbruik toch nog met 30% toenemen. De toename van het verbruik is geconcentreerd in Zuid- en Oost-Azië. Het gebruik van steenkool zal volgens het IEA niet terugkeren op het oude niveau en rond 2040 en voor het eerst sinds de start van de industriële revolutie in de energiemix binnen de 20% komen. Het IEA laat zien dat fossiele energie nog heel lang bij ons zal zijn. Dit wordt versterkt door het feit dat behalve de Europese Unie, Canada, Korea, het Verenigd Koninkrijk en enkele andere landen nergens echt werk van de energietransitie wordt gemaakt. Kortom, die nieuwe energieorde is nog in geen velden of wegen te zien.

Deze column verscheen oorspronkelijk op de website van EnergiePodium. 

Het debat over de agrosector verengt zich tot een discussie over stikstof en aantallen dieren en het kabinet verliest uit het oog hoe belangrijk de sector voor Nederland is. ‘Geneuzel over punten komma’s’, zegt Rob de Wijk in een interview met de LLTB.

‘We moeten aan de sector overlaten hoe ze de door de overheid bepaalde doelstellingen voor de uitstoot van stikstof willen behalen en hebben vooral een nieuwe een visie nodig over het strategisch belang van de sector.’

Kijk hieronder het hele interview met Rob de Wijk, inclusief zijn presentatie.

Het debat over de agrosector verengt zich tot een discussie over stikstof en aantallen dieren en het kabinet verliest uit het oog hoe belangrijk de sector voor Nederland is. ‘Geneuzel over punten komma’s’, vindt Rob de Wijk, hoogleraar aan de Universiteit Leiden en directeur van het Den Haag Centrum voor Strategische Studies (HCSS).

‘We moeten aan de sector overlaten hoe ze de door de overheid bepaalde doelstellingen voor de uitstoot van stikstof willen behalen en hebben vooral een nieuwe visie nodig over het strategisch belang van de sector.’ Dit stelt De Wijk tijdens een digitale bijeenkomst van de Limburgse Land- en Tuinbouwbond (LLTB). De Wijk is bezorgd over de opmars van China. ‘Een land met een enorme disbalans als het gaat om aantallen te voeden monden en de hoeveel grond beschikbaar om dat voedsel te verbouwen.’ China zoekt daarvoor oplossingen, zoals het opkopen van landbouwgrond over de hele wereld. Dat voedselzekerheidsprobleem van China kunnen we zien als een bedreiging, maar is volgens De Wijk ook een kans voor de Nederlandse agrofoodsector. ‘Door hun gebrek aan landbouwgrond worden de Chinezen nooit een concurrent van ons op dat gebied’, stelt hij. ‘Maar China innoveert enorm op het gebied van hightech en gaat in die sector waarschijnlijk een heel grote rol spelen in de nabije toekomst’. De agrosector is volgens De Wijk een van de weinige sectoren in Nederland waarmee weerstand kan worden geboden aan een oprukkend China. ‘Het is zaak strategische afhankelijkheid te creëren.’

Daarom vindt hij het een strategische blunder het agrofoodcomplex uit te hollen. ‘Je zou als overheid innovatie en ondernemerschap moeten stimuleren en dat sla je juist dood als je gaat voorschijven hoe je precies de hoeveelheid stikstof moet reduceren, bijvoorbeeld door het vaststellen van de omvang van de veestapel.’

Daarnaast vreest De Wijk dat het marginaliseren van de sector ertoe leidt dat ze onder de kritische drempelwaarde zakt die nodig is om innovatie te bedrijven. ‘Als de sector te klein wordt, verlies je innovatiekracht, maar bijvoorbeeld ook de kennisbasis onder universiteiten zoals die van Wageningen.’

Volgens De Wijk moet de Nederlandse overheid zich goed realiseren wat het totale land- en tuinbouwcluster waard zijn. ‘Dat is alleen al in Nederland jaarlijks 140 miljard euro. En ze zorgen voor 750.000 banen, 8 procent van onze bevolking is werkzaam in deze sector.’ Zijn advies aan het kabinet is dan ook: ‘Focus niet op hoe je de stikstof moet reduceren, maar stel heldere doelstellingen en kom vooral met een visie, waarin je de sector versterkt door haar in te zetten als strategisch drukmiddel richting China. Maak gebruik van de structurele tekorten daar en maak gebruik van het ondernemerschap in de Nederlandse land- en tuinbouw.'

LLTB-voorzitter Léon Faassen, die ook deel uitmaakt van het bestuur van LTO Nederland, reageert opgetogen over de analyse en adviezen van De Wijk. 'Wij waarschuwen al jarenlang voor de gevaren van een eenzijdige discussie vanuit de politiek over de agrarische sector. Op deze weg doorgaan, zal desastreuze gevolgen hebben voor de toekomst van onze welvaart. Ik hoop dat de politiek snel wakker wordt en de adviezen van Rob de Wijk ter harte neemt.'

The latest HCSS Digest takes us from Cyberspace to actual Space, from a galaxy far, far away, to geopolitical hotspots closer to home. Catch up on the scarcity of raw materials, agriculture as a strategic resource, the decline of multilateralism, and much more:

That "Galaxy Far, Far Away" is closer than you think ... In the latest episode of De Strateeg, HCSS Strategic Analyst Patrick Bolder and Joost Carpay, ESA team leader at the Netherlands Space Office (NSO), discuss the future of the space domain and why the great powers of the Earth are increasingly competing against each other there as well.

In an article for a special issue of Security Studies on maritime competition, Senior Strategic Analyst Paul van Hooft argues that insularity – precisely because it ensures US security – leads the US to overextend in other regions or be left with little influence. Read All-In or All-Out: Why Insularity Pushes and Pulls American Grand Strategy to Extremes here.

According to Rob de Wijk, the pioneering role that the Netherlands plays in the field of agriculture and horticulture is insufficiently utilized by Dutch politicians: “The agricultural sector is a strategic resource”, he said at the Digital LLBT Annual Congress 2020. Watch the full webinar here. 

Couldn’t attend the Mars & Mercury Symposium last week? You can now watch the virtual event, moderated by Han Ten Broeke, on our HCSS YouTube channel. Four speakers, among them HCSS Senior Strategic Analyst Jack Thompson, outline how global trends and developments have been brought into the spotlight and even amplified by the corona crisis, and the – changing – role armed forces have to play.

At the annual NIDV Defence and Security Exhibition (NEDS) 2020, the largest exclusive event for the Defence and Security Industry in the Benelux region, HCSS Deputy Director Michel Rademaker hosted a session on the strategic significance of the scarcity of raw materials.

Do Trump's actions set a precedent for other populist leaders? Rob de Wijk fears that may be the case: politicians like Trump and Baudet are all about sowing doubt, he said on BNR Nieuwsradio, and 'the worrying thing is that a large part of the population seems to go along with this.'

A recent HCSS report on Hybrid Threats and Hybrid War stated that the Royal Netherlands Army will have to play an increasingly important role in internal security policy, while it was previously expected not to interfere there. The intended change of course is not surprising, says columnist Bert Wagendorp in de Volkskrant: cyberspace does not have a foreign or domestic playing field, it is everywhere.

Europe and America are set to become the big losers, since we no longer have a clue what "multilateralism" and "free trade" – concepts we devised ourselves – mean for our prosperity, and our independence from China, writes Rob de Wijk in his weekly column for Trouw.

President Trump is accelerating the withdrawal of 2,000 American soldiers from Afghanistan, leading to disapproval from his allies. Dutch Defense Minster Bijleveld called it another unpleasant surprise, while HCSS Defense specialist Peter Wijninga calls it a 'very, very bad move’ on BNR Nieuwsradio.

Political party D66 wants an inquest into the growing influence of China in our education and economy, including the Port of Rotterdam – something Rob de Wijk already warned about during the 2019 Port Debate, RTV Rijnmond reports.

Job alert: HCSS is looking for a new Management Assistant – the deadline is fast approaching, so send us your resume before Monday morning if you want a shot at joining our amazing Back Office team.

And finally, from all of us: Happy Birthday to Strategic Analyst Dorith Kool – hope you had a wonderful day! – and congratulations to Assistant Analyst Giorgio Berti, who celebrated his birthday last Sunday – Auguri!

Dit is een overwinning voor multilateralisme en vrijhandel.’ Het zijn vooral Europese politici die in dit soort frasen grossieren, maar dit keer kwam het uit de mond van de Chinese premier Li Keqiang. Hij had net zijn handtekening gezet onder een akkoord waarmee de grootste vrijhandelsorganisatie van de wereld was gevormd. Het Regional Comprehensive Economic Partnership (RCEP) omvat een derde van de wereldbevolking en een derde van het mondiale bbp.

Het is het soort overeenkomst waartegen zowel in Amerika als in Europa zoveel weerzin bestaat dat ze nauwelijks meer gesloten kunnen worden. In Nederland werd een vergelijkbaar pact, het Trans-Atlantisch handels- en investeringspact (TTIP) tussen de EU en de VS uit angst voor Amerikaanse lagere standaarden voor voedselveiligheid en goedkope importen getorpedeerd. De ‘chloorkip’ stond symbool voor een verdrag dat bezweek onder nationalisme, protectionisme en een ­totaal gebrek aan strategisch denken. Verdragen met Canada (CEPA) en Zuid-Amerika (Mercosur) lijken ook een dergelijk lot beschoren. Vooral linkse partijen, SP, GroenLinks en PvdA, dreven mee op irrationele sentimenten en populistische stemmingmakerij. Zij bleken onmachtig dit soort verdragen te zien in de bredere context van de mondiale machtsverschuivingen.

Datzelfde kleine denken heeft nu geleid tot het RCEP. Trump trok direct na zijn aantreden de stekker uit het Trans-Pacific Partnership (TPP). Dat vrijhandelsakkoord zou enig economisch voordeel voor Amerika en landen in Azië opleveren, maar vooral een dam tegen het oprukkende China moeten opwerpen. De RCEP is het directe gevolg van Trumps besluit. De elf landen die samen met de Amerikanen over het TPP-handelsverdrag hadden onderhandeld, waaronder Japan, Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid-Korea, sloten onderling een verdrag, maar zonder Amerika werd het niks. Dus hebben ze zich bij het nieuwe verdrag aangesloten waarin China de hoofdrol speelt.

Europa en Amerika worden de grote verliezers

Het nieuwe vrijhandelsakkoord bouwt voort op bestaande akkoorden als de ASEAN, de kern waar de Aziatische besluitvorming nu om draait. RCEP verbreedt de samenwerking van tien naar vijftien landen. Behalve handel gaat het om hulp aan de zwakkere economieën, gezamenlijke standaarden, regels en reguleringen. Dat lijkt verdacht veel op de Europese Unie, hoewel er nog een hele lange weg te gaan is voordat de Aziaten ook maar in de buurt van onze economische en politieke integratie komen.

Gehoopt wordt dat het Peking kan verleiden zich te schikken naar een op regels gebaseerd handelssysteem. Maar dat lijkt mij haaks te staan op wat China de afgelopen decennia heeft gedaan. Het heeft zich nooit aan de regels van de Wereldhandelsorganisatie gehouden en heeft een reputatie om organisaties in zijn voordeel om te buigen. Het grote risico is dat RCEP leidt tot de isolatie van de regio van Amerika en een Chinees instrument wordt. Met de Europeanen hebben de Aziaten al niet veel, waardoor er nieuwe blokken in de wereld ontstaan die soms wel en soms niet samenwerken.

Deskundigen zijn het erover eens dat Europa en Amerika de grote verliezers worden. Dat ligt vooral aan onszelf omdat wij geen idee meer hebben wat door ons bedachte concepten als ‘multilateralisme’ en ‘vrijhandel’ voor onze welvaart en onafhankelijkheid van China betekenen.

Rob de Wijk is hoogleraar internationale relaties en veiligheid aan de Universiteit Leiden en oprichter van het Den Haag Centrum voor Strategische Studies (HCSS). Hij schrijft wekelijks over internationale verhoudingen. Lees zijn columns hier terug.

Een terugkeer naar nationalisme en een verharding in internationale relaties: wereldwijde trends en ontwikkelingen die door de coronacrisis in het spotlicht gezet en zelfs versterkt zijn. Dat de coronacrisis impact heeft op onze samenleving is voor iedereen duidelijk. Dat de krijgsmacht een significante rol speelt in de aanpak van de crisis ook. Maar hoe verhouden zich de mondiale ontwikkelingen nu tot de nationale ontwikkelingen? Welke - veranderende - rol speelt de krijgsmacht daarin?

De vier sprekers op het Mars en Mercuriussymposium / webinar schetsen hoe die mondiale ontwikkelingen in de internationale betrekkingen in het corona- en postcoronatijdperk zich manifesteren in het Nederlandse nationale domein, en hoe de krijgsmacht zich aanpast om in deze veranderende samenleving stevig verankerd te zijn en te blijven. Daarna gaan de sprekers onder meer in op de visie en rol van het Territoriaal Operatiecentrum (TOC), en de wijze waarop reservisten een bijzondere positie innemen op het scheidsvlak tussen krijgsmacht en samenleving. 

Kijk het (tweedelige) virtual symposium terug op ons YouTube-kanaal:

Als we het hebben over landen die met elkaar strijden om macht en invloed, dan gaat het bijna altijd over dingen die op onze eigen planeet gebeuren. Maar ook de ruimte is steeds meer het speelveld waar een strijd plaatsvindt. De grootmachten van de Aarde nemen het ook daar tegen elkaar op.

Waar zijn ze dan precies naar op zoek en waarom is het ze zoveel waard om ook een space-grootmacht te worden? En wat maakt het voor jou en mij eigenlijk uit wat er in de ruimte gebeurt? De ruimte klinkt namelijk ver weg, maar zonder dat we het doorhebben is wat er gebeurt essentieel voor dingen die we tegenkomen in ons dagelijks leven.

Paul van Liempt bespreekt het allemaal in deze aflevering van De Strateeg. Te gast zijn Patrick Bolder en Joost Carpay. Patrick Bolder is strategisch analist bij het Den Haag Centrum voor Strategische Studies en doet onder meer onderzoek naar de ruimte als nieuw strategisch domein. Joost Carpay is teamleider ESA bij de Netherlands Space Office (NSO).

Over deze podcast:

De Strateeg verschijnt eens in de twee weken. Abonneer je via bnr.nl/destrateeg om geen enkele aflevering te missen.

Host: Paul van Liempt

Redactie: Diederik de Groot

Tips, vragen of andere opmerkingen over De Strateeg? Stuur dan een mailtje naar diederik.de.groot@bnr.nl.

• Luister aflevering 1 hier terug: “Ethisch zijn, of blijven leven?”
• Luister aflevering 2 hier terug: “Oorlog in de toekomst, doet de mens nog mee?”
• Luister aflevering 3 hier terug: “Je gezondheid, of je rechten?”
• Luister aflevering 4 hier terug: “Een crisis in een crisis”.
• Luister aflevering 5 hier terug: "De coronacrisis in het groot"
• Luister aflevering 6 hier terug: “Killerrobots, feit of fictie”
• Luister aflevering 7 hier terug: "Een cyberramp: voorkomen in plaats van genezen"
• Luister aflevering 8 hier terug: "Mag Vladimir Poetin komen shoppen in Hengelo?"
• Luister aflevering 9 hier terug: "Een pandemie van desinformatie"
• Luister aflevering 10 hier terug: "Zorgt corona straks voor natte voeten"
• Luister aflevering 11 hier terug: "Beslist corona de strijd om wereldheerschappij?"
• Luister aflevering 12 hier terug: "Hoe cyberdreiging ons leven kan ontwrichten"
• Luister aflevering 13 hier terug: "De Zuid-Chinese Zee" niet goedschiks, dus kwaadschiks"
• Luister aflevering 14 hier terug: "Als Bangkok onder water loopt"
• Luister aflevering 15 hier terug: "Covid-19, een gouden kans voor dictators"
• Luister aflevering 16 hier terug: "Verpest China de Amerikaans-Europese vriendschap?"
• Luister aflevering 17 hier terug: “De catastrofe die ‘op eigen houtje’ heet”
• Luister aflevering 18 hier terug: “Hoeveel macht heeft Donald Trump?”
• Luister aflevering 19 heir terug: "Wordt Amerika weer politieagent van de wereld?"

The US Elections still dominated the news, but there was so much more to talk about. From webinars to podcasts (and we also have a vacancy!), catch up on the latest in geopolitics and international security issues with the HCSS Digest.

Hybrid threats are one of the main security challenges Western democracies currently struggle with. Countering them remains a demanding task as they continuously evolve due to technological advances and new ways of hybrid campaigning. In an article for Carré, the periodical of the Netherlands Officers Association (NOV), Frank Bekkers, Bianca Torossian and TNO’s Rick Meessen provide some of the most relevant trends and developments that shape hybrid threats, now and in the years to come, and that pose huge challenges for countering these threats.

That same Carré magazine also published Rob de Wijk’s Dutch executive summary of the recent HCSS report on the importance of the multilateral system: De Nederlandse belangen en het multilaterale system – with the complete English report for download here.

It looks like Joe Biden will be the next US President – but not according to Donald Trump? With claims of fraud and impending trials, the current POTUS is not giving up so easily. Han ten Broeke discussed the volatile situation at WNL Vandaag.  

China is getting increasingly worried now that ‘lame duck’ Trump is firing top defense officials. What will the election of Joe Biden mean for the future of Sino-American competition in the maritime domain? Join an impressive lineup of security scholars, moderated by Tim Sweijs, and find out all you need to know during our WEBINAR on Monday 16 November. 

And to catch up on all you need to know for this webinar, read the article “All-In or All-Out: Why Insularity Pushes and Pulls American Grand Strategy to Extremes” by Senior Strategic Analyst Paul van Hooft in a special issue of Security Studies on maritime competition. Paul argues that insularity – precisely because it ensures US security – leads the US to overextend in other regions or be left with little influence. 

The Trump era was detrimental to the US-EU bond. But anyone who thinks Europe has its protective big brother America back, now that Biden is taking the reins, will be disappointed. The world has changed too much in 4 years, according to Rob de Wijk in EenVandaag. "China has risen and America has weakened. Biden has said over and over again that he will make the fight against China his No. 1 priority."

A narrow victory in Pennsylvania made Biden the winner of the US presidential election. People took to the streets to celebrate the victory. But for half of the United States, the news was a big disappointment. Can the new president bring together a divided America? Data scientist and expert on US politics Paul Verhagen discussed the election results on NPO Radio 1.

Paul Verhagen was also a guest on NPO Radio 1’s Dit is de Zondag, where the topic of conversation was – of course – the US election results. With the race now (almost) over, we hope Paul will finally get some sleep. Though it doesn’t seem likely the Man in the White House has calmed down…

“Democracy is a competition: you can win it, but you can also lose it. If you cannot accept that, then you defy the basic rules of democracy, ”says Han ten Broeke on radio Den Haag FM, commenting on President Trump’s refusal to accept his defeat in the elections.

Trump may be leaving the White House, but Biden will likewise pursue an anti-China policy. There is a good chance that the new president will ask Europe for (military) support. And that poses a considerable dilemma for the EU, says Rob de Wijk on RTL Z - 'Biden will need Europe to deal with China'.

It is no secret that Trump and international treaties were not a happy combination. Biden seems to be adopting a more conciliatory tone, so can we expect the same in foreign realations? Or does the adage remain 'America First' under Biden? Han ten Broeke shared his insights in VPRO’s Bureau Buitenland.

The Agricultural sector is a strategic resource: next Thursday, Rob de Wijk will be a guest at the (digital) Annual Congress 2020 of the Agriculture and Horticulture Association, discussing the pioneering role that the Netherlands plays in the field of agriculture and horticulture, and how it is underused by Dutch politicians.

Several universities in the Netherlands have started to develop approaches for safe cooperation with China, and foreign partners in general, reports University World News. HCSS has published a China-specific Checklist for Collaboration with Chinese Universities and Other Research Institutions, to help assess risks and also focuses on academic freedom and on knowledge transfer issues.

Only by integrating more and developing at lightning speed into a competitive continent can Europe join forces with the US, and curb the influence of China and Russia, Rob de Wijk writes in his weekly column for Trouw.

Several Dutch political parties want the EU to impose an arms embargo against NATO ally Turkey. HCSS defense specialist Peter Wijninga doubts whether such an embargo is sensible, he explained on BNR Nieuwsradio.

Don’t forget to tune in this Sunday morning to the latest episode of De Strateeg on Military Space, featuring our very own Patrick Bolder and Joost Carpay, ESA Program manager at the Netherlands Space Office – listen to it on BNR Nieuwsradio, the BNR app, Spotify and/or Apple Podcasts!

HCSS is very proud to have Lotje Boswinkel join our team as Strategic Analyst this week. Prior to joining, she worked as a trainee at the European Union Institute for Security Studies (EUISS), focusing on the Middle East, the future of war, and the implications of COVID-19 for European foreign policy. Welcome to HCSS, Lotje!

Unfortunately, we also have to say goodbye to Assistant Analyst Kalliopi Terzidou, who’s having her final day at HCSS. Thanks for all your hard work, Kalliopi – your almost singlehandedly managing of the Indian Dutch Cyber Security School was especially impressive!

The #IDCSS2020 officially comes to an end today. Didn't manage to attend all lectures? No worries! You can now watch the lectures on the HCSS YouTube channel.

And finally….

JOB ALERT: sadly, Angelica Francisco will be leaving us in January to focus on her studies. Therefore, HCSS is looking for a new Management Assistant, so if you know someone that fits the profile (and preferably has the same dance moves), spread the word!

Toen Barack Obama in 2009 net was aangetreden als president kreeg hij als aanmoediging de Nobelprijs voor de Vrede, omdat hij in niets leek op zijn voorganger George W. Bush. Bush trok in de strijd tegen Al Qaida, dat achter de aanslagen van 11 september 2001 zat, steeds meer zijn eigen plan. Hij startte een zinloze oorlog in Irak en had de bondgenoten van zich vervreemd door het opzeggen van wapenbeheersingsverdragen.

Door Obama zou Amerika weer de leiding nemen en alles zou weer worden zoals het was. Dat bleek een misrekening. In 2011 verlegde hij tot chagrijn van de bondgenoten zijn aandacht van Europa naar Azië. Alom werd gevreesd dat de Navo daarvan de dupe zou worden.

In datzelfde jaar riep defensieminister Gates in Brussel de Europeanen op meer aan hun eigen defensie te doen. Hij zag de Europeanen als klaplopers die het vuile werk door anderen lieten opknappen. Als daarin geen verandering kwam, dan zou het Congres uiteindelijk zijn conclusies trekken. Gates’ boodschap was dezelfde als die van Trump. De reacties van de bondgenoten waren ook dezelfde: we doen echt genoeg.

De grote vraag is of de Europeanen iets van deze geschiedenis hebben geleerd. Joe Biden is net als Obama een reactie op een president die er in de ogen van Europeanen een zooitje van heeft gemaakt. Ook Biden wil dat Europa zijn verantwoordelijkheid neemt. De noodzaak daartoe is groter dan ooit. Hij erft een verzwakt Amerika dat moet opboksen tegen een steeds dominanter wordend China.

Biden wachten ongekende reperatiewerkzaamheden

Helaas moet hij ongekende reparatiewerkzaamheden verrichten. Het is vrij simpel om overeenkomsten en verdragen die door Trump met een executive order ongedaan werden gemaakt, met een nieuw presidentieel decreet te herstellen. Dat geldt ook voor het klimaatverdrag van Parijs en het akkoord met Iran, waarmee dat land zich verplichtte af te zien van de bouw van een atoombom.

Het is ook simpel om de Wereldhandelsorganisatie te reanimeren door het benoemen van nieuwe rechters in de beroepsinstantie. Het is even simpel om de hersendode Navo nieuw leven in te blazen. Biden hoeft alleen maar te zeggen dat hij als opperbevelhebber met Amerikaanse troepen Europa zal helpen verdedigen.

Het zijn stappen waarmee de Europeanen blij zullen zijn. Voor hen zijn multilaterale samenwerking en effectieve instituties immers de basis voor een stabiele, veilige en welvarende wereld.

Maar deze reparaties tomen China niet in. In het invloedrijke tijdschrift Foreign Affairs schreef Biden hard tegen China te willen optreden en niet te willen toestaan dat dit land Amerika leegrooft. Bovendien wil hij, net als Trump, geen handelsakkoorden die nadelig voor Amerikaanse arbeiders zijn.

De focus op China moet Europa aan het denken zetten. Als Biden inderdaad de genoemde reparatiewerkzaamheden gaat verrichten, moeten de Europeanen daar wat tegenover zetten.

Hoe? Door meer te integreren en zich in razend tempo te ontwikkelen tot een innovatief, concurrerend continent dat voor zijn eigen veiligheid kan zorgen. Alleen zo kunnen de Europeanen op basis van gelijkwaardigheid met Amerika optrekken om de invloed van China en Rusland te beteugelen.

En alleen zo zullen de Europeanen niet worden geraakt als Biden onverhoopt door een reïncarnatie van Trump wordt opgevolgd.

Rob de Wijk is hoogleraar internationale relaties en veiligheid aan de Universiteit Leiden en oprichter van het Den Haag Centrum voor Strategische Studies (HCSS). Hij schrijft wekelijks over internationale verhoudingen. Lees zijn columns hier terug. 

De Nederlandse belangen en het Multilaterale Systeem

Het bevorderen van stabiliteit en rechtsorde in de wereld door internationale samenwerking en instituties is een vast anker in de Nederlandse buitenlandpolitiek. Voor een hoog ontwikkeld, middelgroot land zijn dit voorwaarden voor veiligheid en economische groei. Deze studie laat zien hoe. We beschrijven daarvoor achtereenvolgens (1) het belang van een goed functionerend multilateraal systeem voor een middle power zoals Nederland; (2) de voordelen die multilateralisme voor Nederland oplevert; (3) de gevolgen van een dreigende teloorgang van het systeem; (4) hoe Nederland kan bijdragen aan het revitaliseren van het systeem en (5) welke systeemhervormingen hiervoor nodig zijn.

Lees het gehele artikel hier. 

Lees de complete (Engelstalige) studie hier. 

Hybrid threats are one of the main security challenges Western democracies currently struggle with. Hybrid threats are in the news, mostly framed or wrapped in specific ‘hybrid’ phenomena like disinformation, foreign meddling in elections and cyber hacks. Countering these threats remains a demanding task as they evolve due to technological advances and new ways of hybrid campaigning. This article provides some of the most relevant trends and developments that shape hybrid threats, now and in the years to come, and that pose huge challenges for countering these threats. 

Read the entire article here. 

Het tijdperk Trump was schadelijk voor de band tussen de VS en de EU. Maar wie denkt dat Europa met Biden zijn beschermende grote broer Amerika weer terug heeft, komt bedrogen uit. Daarvoor is de wereld in 4 jaar te veel veranderd, volgens Rob de Wijk.

De wereld is te veel veranderd

Volgens directeur Rob de Wijk van het Den Haag Centrum voor Strategische Studies, liggen de punten van D66 voor de hand en zal Biden die in belangrijke mate goedkeuren. "Maar dat wil nog niet zeggen dat we daarmee de spreekwoordelijke oorlog hebben gewonnen."

De Wijk denkt namelijk dat de wereld daarvoor al te veel is veranderd. "China is opgekomen en Amerika is verzwakt. Biden heeft keer op keer gezegd dat hij van de strijd tegen China prioriteit nummer 1 gaat maken."

NAVO nieuw leven inblazen

Biden zal de banden met Europa wel weer aanhalen, maar daar zal hij ook iets voor terugvragen. Neem bijvoorbeeld de NAVO. Trump ondermijnde deze militaire samenwerking en zocht de confrontatie met Europese leiders waarvan hij vond dat ze niet genoeg bijdroegen. Ook Biden zal van EU-leiders vragen om meer te gaan doen om de eigen veiligheid te waarborgen.

Volgens De Wijk was Joe Biden als vicepresident de man achter de draai van de VS naar Azië. "Dat was in 2011. Toen werd er gezegd: dit gaat ten koste van de NAVO. En dat was ook zo. Biden zal ten opzichte van Trump wel weer proberen de NAVO nieuw leven in te blazen, maar hij zal bijvoorbeeld tegelijkertijd vragen: steun mij in de Zuid-Chinese zee." Hier ruziën de VS en China over de vraag wie er recht heeft op de grondstoffen die het gebied rijk is.

Europa moet eigen broek ophouden

De toon zal onder Biden absoluut anders worden dan onder Trump. Vreemde situaties zoals de keer dat Trump weigerde de hand van de Duitse bondskanselier Angela Merkel te schudden bij een bezoek aan het Witte Huis, zullen we niet snel weer zien. Maar met 4 jaar Trump is er duidelijk iets veranderd en het resultaat daarvan is dat de EU nu daadwerkelijk op eigen benen zal moeten staan. De Wijk: "Ik zou zeggen tegen minister Blok: laat je niet verleiden tot denken dat het allemaal weer wordt zoals vroeger. Zorg ervoor dat Europa een gelijkwaardige partner wordt van de VS."

Dit artikel is geschreven door Rianne van der Linden en verscheen oorspronkelijk op de website van EenVandaag. 

De kogel is door de kerk, the race is called, hoe je het ook noemt - het lijkt erop dat Joe Biden de volgende Amerikaanse president wordt. Niet als het aan Donald Trump ligt. Volgens hem is er flink gefraudeerd tijdens de verkiezingen en is hij de rechtmatige winnaar. Directeur Politieke Zaken bij HCSS Han ten Broeke is te gast bij WNL om de recente ontwikkelingen in het Amerikaanse 'verkiezingscircus' te bespreken. 

Justitieminister VS stemt toe met onderzoek naar fraude: ‘Je hoopt dat justitie in een democratie onafhankelijk is’

Terwijl Joe Biden zich klaarmaakt voor de reusachtige taak die hem te wachten staat, wil de huidige president een landelijk onderzoek naar stemfraude. William Barr, de minister van Justitie, steunt Donald Trump hierin en heeft aanklagers opdracht gegeven om onderzoek te doen. “Hier worden wet en justitie ingezet voor wat ondertussen wel een hele partijdige manier lijkt te zijn om de verkiezingen alsnog in je voordeel te beslechten”, zegt directeur politieke zaken van denktank HCSS Han ten Broeke. “Onderdeel van een democratie is dat je kunt verliezen.”

Trump zou de eerlijkheid moeten kunnen opbrengen om zijn presidentschap over te dragen aan Biden, zegt Ten Broeke in Goedemorgen Nederland op NPO 1. “Dat heet de overdracht van macht. Die gaat in een democratie geweldloos, en in autoritaire regimes komt daar vaak geweld bij kijken, of misbruik en vals spel. Dat kan hier niet aan de orde zijn, dus daarom is het goed dat het in ieder geval onderzocht wordt. Maar er zit geen enkele basis in de claims van Trump tot nu toe.”

Het is volgens Ten Broeke ongekend in de Amerikaanse geschiedenis dat de overdracht nog niet heeft plaatsgevonden. “Dat er nog zelfs geen telefoontje van Trump naar Biden is gegaan om afspraken te maken.”

In aantal staten moeten stemmen opnieuw geteld

In een aantal staten kun je zeggen dat de stemmen opnieuw geteld moeten worden, vindt ook Ten Broeke. “De verschillen zijn ook niet overal even groot.” Maar Trump betwist de legitimiteit van de stembiljetten nu in maar liefst zes of zeven staten, en dat maakt ongeloofwaardig, aldus Ten Broeke.

De brief waarin justitieminister Barr toestemming geeft voor het fraudeonderzoek lijkt onderdeel te zijn van Trumps strategie om de verkiezingsuitslag in twijfel te trekken. Het is niet de eerste keer dat Barr laat zien dat “hij bereid is om justitieapparaten in te zetten voor de politieke belangen van zijn president”, zegt Ten Broeke. Hij noemt dat een hele zorgelijke ontwikkeling. “Je hoopt natuurlijk dat in een democratie als de Verenigde Staten, ook voor heel veel mensen altijd nog een voorbeelddemocratie, dat die justitie onafhankelijk is.”

2024

Dat Trump het inderdaad over vier jaar weer gaat proberen, “wordt aangenomen”, zegt Ten Broeke. “En wat je in ieder geval ziet, is dat hoe langer hij het volhoudt, hoe meer hij zijn electorale achterban weet te mobiliseren. Waarvoor is nog onduidelijk.” En ook al vertrekt Trump, zal het ‘Trumpism’ niet zomaar weg zijn, benadrukt hij. “Er zijn nog altijd 70 miljoen Amerikanen die op hem gestemd hebben. Dat moeten we niet onderschatten.”

Een aantal wereldleiders hebben nog niet gereageerd op de winst van Joe Biden, waaronder die van China, Rusland, Turkije en Brazilië. Ten Broeke noemt dat “absoluut niet verrassend”. “Daar zit natuurlijk een duidelijk patroon, dat zijn de landen die over het algemeen zelf worden aangesproken op hun verkiezingen”, zegt hij. “Die kunnen nu laten zien door juist niet te reageren dat zij in ieder geval tot het laatst toe een oordeel bewaren, totdat alles helder en duidelijk is. Dat zullen ze de volgende keer weer uitspelen op het moment dat ze kritiek krijgen op de verkiezingen die ze zelf organiseren.”

Dit artikel is oorspronkelijk geschreven door Marinka Wagenmans en gepubliceerd op de website van WNL.

Fox News schakelt weg bij persconferentie Witte Huis: ‘Eerst bewijs’

Opnieuw draaide een Amerikaanse zender gisteravond weg bij een persconferentie. Ditmaal besloot Fox News Kayleigh McEnany te onderbreken. De persvoorlichter van het Witte Huis kwam met beschuldigingen van stemfraude aan het adres van de Democraten, wederom zonder bewijs te leveren.

Volgens de woordvoerder accepteert en stimuleert het Democratische kamp, inclusief Joe Biden, stemfraude. Voor Fox News presentator Neil Cavuto was het reden om McEnany te interrumperen. “Whoa whoa whoa. Zonder met meer bewijs te komen, kan ik het niet toestaan om deze boodschap aan het publiek te tonen.”

“Zoveelste aanklacht zonder bewijzen”

In Goedemorgen Nederland toont Han ten Broeke, directeur politieke zaken bij het Haags Centrum voor Strategische Studies, begrip voor de keuze van Cavuto. “Het is de zoveelste aanklacht zonder bewijzen. Dan doe je als journalist gewoon je werk wanneer je zegt ‘we komen wel terug als je met bewijzen komt’.”

Dat juist Fox News wegdraait is opvallend. De afgelopen vier jaar stond de zender bekend als huiskanaal van Donald Trump, waar weinig kritische geluiden te horen waren over de president.

“Andere presentatoren zonden persconferentie wel geheel uit”

Of er nu daadwerkelijk iets is veranderd, betwijfelt Ten Broeke. “Deze man was eerder al licht kritisch op Trump. Maar bij andere belangrijke presentatoren van Fox werd de persconferentie weer in zijn geheel uitgezonden.”

Het is de tweede keer deze week dat Amerikaanse media wegdraaien bij een persconferentie. Afgelopen donderdag onderbraken onder meer MSNBC, CBS, ABC en CNBC een persconferentie van Donald Trump. Ook toen waren ongefundeerde beschuldigingen van stemfraude de reden.

Dit artikel is oorspronkelijk geschreven door Thom Edinger en gepubliceerd op de website van WNL.

HCSS is per 1 januari 2021 op zoek naar een fulltime ervaren management assistent. Je gaat deel uit maken van een klein, maar zeer dynamisch secretariaat.

Ben jij een teamspeler, een duizendpoot, een probleemoplosser en is het organiseren en plannen van je werk je tweede natuur, dan zoeken wij jou!

We zijn op zoek naar de volgende kwaliteiten:

• In staat om goede contacten te onderhouden met gevoel voor politieke verhoudingen en diplomatie;
• Kan acteren in een informele omgeving (no nonsense) en weet tegelijkertijd ‘hoe het hoort’;
• Ervaring met PR/Communicatie (o.a. social media, bijhouden website content) is een pré;
• Je voelt je op je gemak in een internationale omgeving waar Engels regelmatig de voertaal is;
• Daarnaast ben je integer, representatief, secuur, stressbestendig, en proactief.

De taken bestaan uit:

• Alle voorkomende secretariële werkzaamheden, zoals het maken van in- en externe afspraken, het reserveren van de vergaderruimtes, plannen, organiseren en voorbereiden van (interne) bijeenkomsten;
• Ook neem je de telefoon aan, houd je de algemene mailbox bij en regel je het agendabeheer voor het management team;
• Beheren van de voorraad van kantoorartikelen;
• Het uitwerken van presentaties/lezingen;
• Het organiseren van complexe reizen, meetings en events;
• HR-werkzaamheden, zoals de indiensttredingsprocedure voor medewerkers tot het moment dat ze ‘on-board’ komen en de ziek- en herstelmeldingen registratie;
• Je bent het aanspreekpunt van onze systeembeheerder;
• Het proactief meedenken in het verbeteren van procedures en werkwijzen.

Minimum vereisten:

• HBO werk– en denkniveau;
• Ervaring als management assistent;
• Goede beheersing van de Nederlandse en Engelse taal (gesproken en geschreven);
• Vaardig met Microsoft 365, Dropbox, Zoom, enz.

Een Verklaring Omtrent Gedrag (VOG) maakt onderdeel uit van de sollicitatieprocedure.

Bezit je alle voornoemde kwaliteiten, beschik je over de minimale vereisten en zijn de taken jou op het lijf geschreven, dan ontvangen wij graag jouw cv met foto en een motivatiebrief o.v.v. "Management Assistent".

Versturen vóór maandag 23 november a.s. naar info@hcss.nl.

Wij bieden jou:

Een tijdelijk contract met uitzicht op vast dienst verband, een werkweek van 40 uur in een internationale werkomgeving op een prachtige locatie waar veel collegialiteit heerst en waar de werkweek wordt afgesloten op de vrijdagmiddag met ‘borrel & bites’. Goede arbeidsvoorwaarden waaronder een pensioenregeling. De salarisindicatie is €2800,- bruto (fulltime).

Voorkom teleurstelling en solliciteer alleen als jouw profiel overeenkomt met onze wensen en eisen.

Over Den Haag Centrum voor Strategische Studies (HCSS):

Het HCSS is een onafhankelijke denktank met opdrachtgevers bij de overheid en in het bedrijfsleven.

Als secretariaat verlenen wij ondersteuning aan de directie en de analisten. Ons team is hecht en functioneert als een geoliede machine. Het is een dynamische werkomgeving waar het tempo op gezette tijden hoog kan liggen. Naast de intensieve samenwerking is er zeker ook ruimte voor een lach. 

Een terugkeer naar nationalisme en een verharding in internationale relaties: wereldwijde trends en ontwikkelingen die door de coronacrisis in het spotlicht gezet en zelfs versterkt zijn. Dat de coronacrisis impact heeft op onze samenleving is voor iedereen duidelijk. Dat de krijgsmacht een significante rol speelt in de aanpak van de crisis ook. Maar hoe verhouden zich de mondiale ontwikkelingen nu tot de nationale ontwikkelingen? En welke – veranderende – rol speelt de krijgsmacht daarin?

U kunt zich hier inschrijven (externe pagina van livewebinar)

De vier sprekers op het Mars en Mercuriussymposium 2020 op 11 november schetsen hoe die mondiale ontwikkelingen in de internationale betrekkingen in het corona- en postcoronatijdperk zich manifesteren in het Nederlandse nationale domein, en hoe de krijgsmacht zich aanpast om in deze veranderende samenleving stevig verankerd te zijn en te blijven. Daarna gaan de sprekers onder meer in op de visie en rol van het Territoriaal Operatiecentrum (TOC), en de wijze waarop reservisten een bijzondere positie innemen op het scheidsvlak tussen krijgsmacht en samenleving.

De Vereniging Mars en Mercurius, het The Hague Centre for Strategic Studies, Staf CLAS en de KVBK organiseren het symposium dit jaar - in tegenstelling tot de eerdere planning - alleen online via LIVE Stream Solutions. 

Het (voorlopige) programma ziet er als volgt uit:

15:00  Opening door Han ten Broeke MSc, Director of Political Affairs bij HCSS (moderator)

15:10  De afbrokkeling van het multilateralisme: gevolgen voor EU en NAVO? door Jack Thompson PhD MA, (Strategic Analyst HCSS, Engelstalig)

15:40  Internationale ontwikkelingen en hun invloed in Nederland, door Kol Hans van Dalen (Staf CLAS)

16:10  Korte pauze

16:20  Het Territoriaal Operatiecentrum (TOC): doel, visie en ervaringen, door Kol Piet Hagenaars (C-TOC)

16:50  Reservisten: schakel tussen krijgsmacht en samenleving, door Lkol Rob Moerman (Reservistenbeleid Staf CLAS)

17:20  Wrap Up, door Genm Rob Jeulink (P-CLAS)

17:35  Q+A, chatvragen, door Han ten Broeke

17:50  Afronding door Han ten Broeke

18:00  Einde, borrel en maaltijd op regionale locaties.

U kunt zich hier inschrijven (externe pagina van livewebinar)