Na bijna negen maanden oorlog in Oekraïne moet het Westen waken voor ’oorlogsmoeheid’, waarschuwt Patrick Bolder in dit opiniestuk. Volgens hem moeten we niet denken dat onze problemen verdwijnen als we Poetin wat winst gunnen.
Oorlogsmoeheid in het Westen is ongewenst en kan op termijn tot veel hogere kosten leiden dan de steun die we nu aan Oekraïne leveren. Nu Rusland heeft aangegeven om Cherson (tijdelijk) op te geven, is juist een bevestiging van onze steun van het grootste belang.
Feitelijk gezien is Rusland in oorlog met ’het Westen’ – daar heeft Poetin gelijk in en die situatie heeft hij ook zelf veroorzaakt. Alhoewel de kinetische oorlog beperkt blijft tot Oekraïens grondgebied en luchtruim, wordt de economische oorlog tegen ons en de rest van de wereld gevoerd. Energie en voedselprijzen drijven de inflatie en kosten voor levensonderhoud op en dat leidt tot onvrede in veel Europese landen.
Dit is onderdeel van wat we een hybride oorlogsvoering noemen. Door ook nog eens de burgerbevolking in Oekraïne tot doelwit te maken, wordt een vluchtelingenstroom opgewekt die Europa nog verder onder druk zet met de bedoeling die verder te verdelen en te verzwakken.
Deels toegeven aan Poetin?
Hier en daar gaan nu stemmen op om maar deels toe te geven aan Poetin en hem wat winst te gunnen om de oorlog te stoppen – alsof het zo zou zijn dat als wij toegeven alles terug is naar de situatie van vóór 24 februari van dit jaar.
Denken dat dit zo is en onze huidige problemen meteen zal oplossen of verminderen, is intellectuele luiheid en een gevaarlijke manier van wat ik ’achteruitdenken’ noem – precies wat Poetin ons wil laten doen. Nu toegeven betekent dat de Russische manier werkt en nog veel vaker zal worden toegepast. En vooral op ons in Europa.
Geloof maar niet in de eventuele goede bedoelingen van Poetin. Die zijn er niet en de voorbeelden zijn legio. Het halfzachte Russische ingrijpen tussen Armenië en Azerbeidzjan over Nagorno-Karabach is een methode om daar militair aanwezig te blijven en te kunnen blijven beïnvloeden. Net zoals in Georgië, waar sinds 2008 Rusland via de deelstaatjes Zuid-Ossetië en Abchazië een bevroren conflict in stand houdt en dus invloed uitoefent. En ook sinds 2014 heeft Rusland in de Donbas-republieken Luhansk en Donetsk een heel dikke vinger in de pap. Ook Oost-Moldavië (Transdjnestrië) is zo’n voorbeeld van blijvende Russische inmenging en beïnvloeding, net als de inname van de Krim in 2014.
Geloof Rusland niet
En geloof evenmin dat Rusland ooit de waarheid spreekt of respect heeft voor mensenrechten. De misinformatie die over de MH17 door Rusland de wereld in werd geslingerd en de grootschalige mensenrechtenschendingen in Syrië en Oekraïne ontmaskeren de gruwelijke Russische regering waarvan Poetin het hoofd is.
Daarnaast is de hybride oorlog tegen het Westen al langer bezig via beïnvloeding van democratische processen en verkiezingen, het aanjagen van de Brexit en het faciliteren van rechts-populistische partijen en (nog) functionerende democratieën. Hybride oorlog om onze democratieën te verzwakken, onze vrijheden in te perken en ons te verarmen.
Allemaal redenen dus om Poetin niet ook maar één vinger te gunnen. Om te voorkomen dat wij in Europa straks onder zijn harde hand komen. Daarom moeten wij Oekraïne in haar strijd om het eigen land terug te winnen blijven steunen.
Bron: Dagblad van het Noorden, 18 november 2022. Luitenant-kolonel b.d. Patrick Bolder is verbonden aan het Haags Centrum voor Strategische Studies (HCSS)
