In Europa gaan geluiden op om de mijnen weer te openen. De hoge Europese importafhankelijkheid vormt een bedreiging voor Europese aspiraties op het gebied van hernieuwbare energie, groene banen en duurzame groei.
Een van de pijlers van het Europese grondstoffenbeleid is daarom de binnenlandse productie te vergroten. Ooit was de mijnbouw ook in Europa een belangrijke bron van inkomsten en werkgelegenheid. Mede door de strengere wetgeving omtrent milieu en arbeidsomstandigheden werden steeds meer mijnen gesloten. De productie concentreerde zich in landen met minder strikte regels.
Dit verklaart waarom tot voor kort zo’n 93% van de wereldwijde productie van zeldzame aardmetalen uit China kwam. Inmiddels is dat aandeel gezakt naar zo’n 86%. Door de crisis die in 2010 ontstond over het Chinese exportembargo gingen landen als de VS en Australië meer produceren. Europa laat concrete kansen om te investeren in leveringszekerheid echter liggen. Bij Norra Kärr in Zuid-Zweden kunnen tegen een relatief lage investering op korte termijn zeldzame aardmetalen worden gewonnen. Niettemin is de beheerder van de mijn nog altijd op zoek naar investeerders. Groenland, dat over grote reserves hightechmetalen beschikt, zag zich bij gebrek aan concrete Europese belangstelling gedwongen de concessies te verkopen aan een Chinese afnemer. Vooralsnog spreekt de ambitie om de Europese mijnbouw nieuw leven in te blazen dus met name uit beleidsdocumenten. Zal pas bij een nieuwe crisis de politieke wil omslaan in politieke noodzaak?
Deze column verscheen in het April nummer van het magazine Deal!
Photo credit: cindy47452 via Foter.com / CC BY-NC-SA