Eindelijk. Dat dacht ik toen ik de berichten las over het werkbezoek van Eurocommissaris Christophe Hansen van Landbouw aan Nederland. Hansen wil het debat over landbouw ombuigen naar productieve landbouw.
Boeren zijn in de afgelopen jaren, zeker in ons land, voortdurend de maat genomen over de schade die zij zouden aanrichten aan het milieu. Maar nu heeft Brussel de conclusie getrokken dat ook kwantiteit belangrijk is. Zo niet, dan worden we te afhankelijk van de grillen van ontspoorde leiders.
Het werd tijd. De ene na de andere wake-up call is genegeerd; zelfs Vladimir Poetins oorlog tegen Oekraïne heeft mensen niet wakker geschud. In 2022 werd duidelijk dat Poetin er niet voor terugdeinst om voedsel als wapen te gebruiken. Zo strafte hij landen die de kant van Oekraïne kozen. Poetin verstoorde bewust de Oekraïense agrarische exporten, waardoor de prijzen opliepen en landen in Afrika in de knel kwamen.
Inmiddels is de wereld gezegend met de Amerikaanse president Donald Trump, die net als Poetin in de eerste plaats geïnteresseerd is in zichzelf en in de tweede plaats in zijn land. We zien nu al dat zijn handelsoorlog effecten heeft. China treft met 15 procent de importen van onder meer kip, mais, en tarwe en een extra 10 procent op sojabonen, fruit en varkensvlees.
Bovendien worden Amerikaanse importen steeds meer vervangen door Braziliaanse, met grote gevolgen voor de mondiale handelsstromen. In Europa zijn de Franse wijn- en champagneproducenten mogelijk de eerste slachtoffers.
Juist door Trump heeft Brussel nu de mond vol over strategische autonomie. Maar er is meer. Door klimaatverandering zien we het landbouwareaal in grote delen van de wereld kleiner wordt. De verwoestijning begint in Spanje en de verwachtingen voor Afrika zijn somber.
Wie naar de toekomstverwachtingen kijkt, ziet dat landbouwgronden zich steeds meer concentreren in het noorden van Amerika, het noorden van Europa en het noorden van Rusland. Daarmee wordt landbouw steeds meer een geopolitiek vraagstuk. Drie concurrerende blokken verbouwen dan het meeste voedsel.
Tegelijkertijd zien we dat door biodiversiteits- en milieueisen de Europese landbouwopbrengsten mogelijk met 20 procent verminderen. Voor de pluimveesector kan het zelfs een halvering betekenen. Dit ondermijnt het streven naar strategische autonomie. Willen we echt autonoom worden, dan moeten we alle ruimte geven aan technologie. Maar voorlopig moet ik constateren dat wat Hansen zegt goed voor de hele sector is. Nu maar wachten wat ervan terechtkomt.
Experts
Related Content
