Griekenland blijft in woelig vaarwater. De vorige bezuinigingen waren nog niet verteerd, of de regering joeg weer een nieuwe reeks besparingen door het parlement. Duizenden Grieken kwamen op straat om er tegen te protesteren, met in hun rangen ook vertegenwoordigers van de regeringspartij. “Regeren en macht zijn niet hetzelfde,” legt Costas Douzinas, een zwaargewicht van de Syriza-partij uit, “We moeten onze verantwoordelijkheid opnemen, maar ook onze frustratie uitdrukken en blijven zoeken naar alternatieven zodat links geen morele nederlaag tegemoet gaat. We moeten ons principieel maar nuchter blijven verzetten tegen het neoliberalisme.” Ondertussen verliest Syriza steun bij de bevolking, maar blijven de schuldeisers met Duitsland op kop aandringen op nieuwe soberheidsmatregelen. Waar moet het toch naar toe met dit land dat een Europees baken van stabiliteit op het Balkanschiereiland moest worden?
Sterven
Ver van de manifestaties in een volkswijk van Athene ontmoet ik Alena. Ze bewoont een klein appartement met een kanarie, een kat en een klok die elke seconde luid aanslaat. Ik wil met haar praten over Griekenland. Zij begint uitvoerig over haar kleindochter, die ondanks mooie cijfers aan de universiteit en een kundige vertaling van ons gesprek sombert over de toekomst, en over haar twee werkloze zoons die nu beiden zijn aangewezen op haar pensioentje. “Vroeger was er werk voor wie wilde werken, nu is er enkel werk voor wie politieke relaties heeft. Mijn kleindochter zal ofwel moeten migreren, ofwel moeten werken als serveuse.”
Met haar 92 jaar is Alena een waardevolle getuige en ik pols haar dan ook hoe zij de huidige problemen vergelijkt met de turbulente geschiedenis van Griekenland. Ze doet me vervolgens uit de doeken hoe zij de tijdens de burgeroorlog in de jaren veertig de lijken door de straten van Athene zag gesleept worden, hoe zij eind de jaren zestig ontwaakte in een militaire dictatuur, met tanks op de pleinen, militairen op de beeldbuis en marsmuziek op de radio. “Het was verschrikkelijk. Jonge mannen werden van hun bed gelicht, gefolterd en verdwenen in het slechtste geval voor altijd. Een groot deel van de Griekse bevolking herinnert zich dat.”
De column kan worden gedownload door hier te klikken.
De column is verschenen in het opiniblad Knack.
Photo credit: archer10 (Dennis) (59M Views) via Foter.com / CC BY-SA
Experts
Related Content
