Mag de Responsibility to Protect, kortweg R2P, 50.000 doden kosten?
Deze simpele vraag kwam bij mij op nu de Navo dit weekeinde de strijd in Libië formeel staakt. Het R2P beginsel werd in 2005 door de VN aanvaard en stelt dat de internationale gemeenschap mag ingrijpen als regeringen misdaden tegen de menselijkheid of genocide plegen.
Ter herinnering: de strijd om Benghazi was afgelopen maart de aanleiding voor de interventie. Tot half maart waren er naar schatting 800 doden gevallen. Kadafi’s verdere beleg zou in een massaslachting kunnen ontaarden.
Dat kon de internationale gemeenschap niet over haar kant laten gaan. Dit was een goede reden om de R2P in te roepen en akkoord te gaan met Resolutie 1973 die de Navo toestond de Libische bevolking te beschermen. Die resolutie werd tot chagrijn van landen als Rusland snel opgerekt toen de Navo openlijk de rebellen in hun strijd tegen Kadafi ging steunen.
De totale balans van de oorlog is tot op de dag van vandaag onduidelijk. In april stelden Amerikaanse bronnen dat mogelijk 30.000 doden waren gevallen. In augustus schroefden de rebellen het aantal naar 50.000 op. In september kwam de overgangsraad met een getal van 30.000, plus 50.000 gewonden, waarvan 20.000 ernstig. Alleen al tijdens het beleg van Misrata en Ziltan kwamen 15 tot 17.000 mensen om.
To read the complete article please go to Trouw