‘Ik dacht dat het over de inhoud ging’, verzuchtte de ex-vicevoorzitter van de Irak-commisie eergisteren in NRC Handelsblad. Marjan Schwegman verdenkt sommige, door haar niet nader benoemde, politieke partijen ervan het onderzoek naar de beweegredenen voor politieke steun aan de Amerikaanse inval in Irak alleen maar te hebben gewild om het kabinet naar huis te kunnen sturen.
Diezelfde verzuchting had ik toen het laatste kabinet-Balkenende over de verlenging van de missie naar Afghanistan struikelde.
Nu verbaas ik mij weer over de opstelling van partijen die elke nieuwe missie a priori van de hand wijzen.
Door zo nee te zeggen, hoeft niet te worden gedebatteerd, wordt elke verantwoordelijkheid ontlopen, blijft een constructief debat over de toekomst van Afghanistan uit, en gaat de reputatie van Nederland naar de knoppen. Ik heb geen problemen met tegenstanders van de missie. Ik heb problemen met het feit dat zij beelden oproepen die niet door feiten worden onderbouwd.
Kunduz is net zo onveilig als Uruzgan, weet Timmermans (PvdA). In werkelijkheid is Kunduz een factor 9 tot 10 veiliger. Veel van de incidenten vinden plaats in het district Chahar Dara. Daar vonden ook de operaties tegen de taliban plaats, die daar geworteld zijn in de Pasjtoen-meerderheid. Daar gaan geen Nederlanders heen. Het gaat om een paramilitaire missie, met politietroepen die vooral de taliban gaan bevechten, voegt de PvdA eraantoe. In werkelijkheid treedt het Afghaanse leger, gesteund door de Navo, buiten de steden tegen de taliban op, terwijl de politie in de steden de wet handhaaft.
Het is een nieuwe militaire missie die plaatsvindt in een oorlog, roept de SP op hoge toon. Maar in een oorlog stuur je geen politieteams zonder beschermende konvooien op pad. De Belgische en Finse medewerkers van het City Police Justice Program van EUPOL gaan in Kunduz met minimale bescherming de stad in. Als er oorlog was, zou het in Kunduz niet barsten van de ngo’s en VN-kantoren zoals nu het geval is. En een militaire missie is het ook al niet, want met hun wapens kunnen de Nederlandse militairen geen offensieve militaire operaties uitvoeren. Ze gaan mee om hun kennis, niet om hun gevechtskracht.
En die vier Nederlandse F-16-gevechtsvliegtuigen dan? Die mogen geen offensieve taken uitvoeren, maar worden ingezet omdat ze sensoren hebben waarmee bermbommen kunnen worden opgespoord.
Resteert de twijfel over de effectiviteit van de missie. Het bruto binnenlands product, de export, het aantal telefoongebruikers, het elektriciteitsgebruik, het aantal schoolgaande kinderen, de medische hulp en de levensverwachting in Afghanistan zijn de afgelopen jaren allemaal gestegen. En nog steeds vindt een meerderheid van de bevolking dat het de goede kant opgaat.
Zeker, de ontwikkeling gaat langzaam. Maar volgens de Afghaanse jaartelling is het dan ook 1389, en geen 2011. Als we dat land van de Middeleeuwen naar de tijd van de Verlichting kunnen brengen, is dat een megasucces.
’Afghanistan’ is inmiddels zo gepolitiseerd dat een normaal debat op grond van rationele overwegingen nauwelijks meer mogelijk is. Over de inhoud gaat het allang niet meer. Waar het dan wel over gaat is mij zo langzamerhand een raadsel.
Trouw
Experts
Related Content
