Na 430 interviews kwam een VN-commissie tot de conclusie dat er in Syrië mogelijk chemische wapens zijn ingezet. De Franse minister van buitenlande zaken Fabius was stelliger. Testen van materiaal uit Syrië zouden uitwijzen dat sarin is gebruikt.
Maar ook Fabius kwam niet met harde bewijzen door wie, wat, waar was gedaan. Zeker is dat volgens deze conclusies geen ‘rode lijn’ is overschreden die ingrijpen rechtvaardigt. Wel is nu duidelijk dat ook de rebellen voortdurend over de schreef gaan. De VN-commissie meldt dat beide partijen zich schuldig maken aan oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid, hoewel dat bij de rebellen op iets kleinere schaal gebeurt. Dit soort conclusies maakt het steeds lastiger ten behoeve van de rebellen in te grijpen.
Een interventie wordt ook steeds lastiger door de levering, door Rusland, van geavanceerde luchtdoelraketten. Dat maakt het afdwingen van een westers vliegverbod moeilijk. Bovendien lijkt het mij logisch dat die leveranties inclusief Russische instructeurs zijn. Als de Navo die raketten wil bombarderen, worden ook Russen gedood. Dat leidt tot een internationaal incident zonder weerga.
Antitankwapens
In armoede heeft de Europese Unie besloten tot het verlichten van het wapenembargo. Dat moest er destijds komen om de druk op Assad te verhogen en wordt nu verlicht om de druk op Assad te verhogen. Inderdaad een onbegrijpelijke redenering, temeer omdat de rebellen de komende maanden helemaal geen wapens zullen krijgen. Maar al komen die leveranties er uiteindelijk wel, dan nog is het een symbolische maatregel.
Want het afgelopen jaar zijn overvloedig wapens geleverd. Ze werden betaald door Saoedi-Arabië en andere Golfstaten, via of door Kroatië geleverd, en gecoördineerd door de CIA, via Turkije en Jordanië het gebied ingebracht. Naar verluidt zitten daarbij ook geavanceerde antitankwapens, die door het Westen zo noodzakelijk worden geacht in de strijd tegen de troepen van Assad. Het zou mij bovendien niet verbazen als er ook geavanceerde luchtdoelwapens zijn geleverd.
Brede dialoog
Wat Frankrijk en Engeland willen, wapens leveren aan de rebellen, gebeurt dus al lang. Met dank overigens aan Frankrijk en Engeland zelf, omdat de leveranties mede het gevolg zijn van hun ingrijpen in Libië. Al in april meldden de VN dat wapens uit de geplunderde Libische arsenalen, inclusief geavanceerde luchtdoelraketten en antitankwapens, niet alleen hun weg vonden naar Mali, maar ook naar Syrië. Het gevolg was dat de strijd zich in Syrië verhardde. Extremistische rebellen van Al Nussra konden nog effectiever vechten. Gematigde rebellen proefden de overwinning en stelden steeds hardere eisen aan Assad. En door de geweldsspiraal werd ingrijpen voor Frankrijk en Engeland steeds lastiger.
Deze week mislukte het Amerikaans-Russische overleg over de toekomstige vredesonderhandelingen. Het liep stuk op de vraag of de rebellen überhaupt wel willen onderhandelen. Inmiddels wil Assad dat wel. Die is kennelijk door Rusland overgehaald.
Hoe het Westen de gefragmenteerde rebellengroepen gaat overhalen, is mij onduidelijk. Want het Westen wil alleen met de gematigde Syrische Nationale Raad praten. Maar wie niet open staat voor een brede dialoog met andere rebellen en Assads bondgenoten Hezbollah en Iran, verlengt de oorlog nodeloos.
Experts
Related Content
