With the World Health Organization (WHO), the North Atlantic Treaty Organization (NATO), and the U.S. Blue Ribbon panel publishing reports on the emerging risks of biological weaponry in past months, there is a new sense of urgency regarding biological weapons. In August 2016, the United Nations Secretary General Ban Ki Moon told the Security Council that “non-state actors are actively seeking chemical, biological, and nuclear weapons.”

This report presents the changing dynamics of the development and use of biological weapons and the preparation against them. The dynamics relate to technological advances in biotechnology and the concomitant attraction to non-state actors to use biological agents as weapons due to their financial appeal and diverse impact. The relative ease with which biological weapons can be produced, and the intent of non-state actors to use biological weapons- based on historical precedent and recent surge in international terrorism- call for a renewed focus on this field and an increased effort to respond to these developments. We provide illustrations of new policy initiatives in a variety of countries and outline the current state of play in the Netherlands, providing a point of departure to discuss whether the current approach is sufficient to tackle the upcoming issues.

The report can be downloaded using the button on the right

HCSS studie voor het ministerie van Buitenlandse Zaken: Geopolitieke veranderingen eist een revolutie in het denken over het Nederlandse buitenlandbeleid.

Drastische veranderingen in de wereld ondermijnen de grondslagen van het Nederlands buitenlandbeleid. Geopolitieke veranderingen tasten het multilateralisme van sterke internationale instituties, internationaal recht, handelsverdragen en een door waarden gedreven buitenlandsbeleid aan. De Brexit en de verkiezing van President Trump verzwakt de positie van Nederland in het machtspolitieke spel dat van oudsher gebaseerd is op hechte relaties met de Britten en Amerikanen. De sociale media, desinformatie en nepnieuws bemoeilijken het realiseren van een consistent en effectief buitenlandbeleid

De vraag waarmee deze studie voor het ministerie van Buitenlandse Zaken begint, is in hoeverre Nederland in staat is om vast te houden aan de traditionele uitgangspunten van het Nederlandse buitenlandbeleid, die geworteld zijn in onze historische tradities en gevormd zijn door de internationaal-politieke ontwikkeling van de naoorlogse tijd. De conclusie is dat dit niet mogelijk is en dat fundamentele aanpassing van het buitenlandbeleid noodzakelijk is. Dit vereist niet minder dan een revolutie in het denken.

Op basis van een analyse van twaalf mondiale trends wordt in deze HCSS studie een aantal nieuwe handelingsbeginselen geformuleerd voor ons buitenlandbeleid.  De belangrijkste boodschap is dat visie-gedreven pragmatisme de nieuwe leidraad van dit beleid zou moeten worden. Dit houdt in dat daar waar traditionele partnerschappen onder druk staan er moet worden geanticipeerd op het zoeken naar alternatieve partners. Dit betekent bijvoorbeeld ook dat waarden, verdragen en instituties meer instrumenteel moeten worden benaderd, en niet per se als doel op zich moeten worden beschouwd.

De uitdaging waar Nederland internationaal voor staat is om een buitenlandse politiek te bedrijven waarin geopolitieke realiteiten duidelijk weerspiegeld zijn, maar waarbij tevens de sociaal-politieke en economische waarden en instituties die ons land welvaart en stabiliteit hebben gebracht zoveel mogelijk in stand kunnen worden gehouden. Deze HCSS studie biedt daartoe concrete aanbevelingen om de plaats van Nederland in de wereld toekomstbestendig te maken.

De veiligheidsuitdagingen in de wereld zijn complex en talrijk en het ziet er niet naar uit dat de situatie binnenkort verbetert. Crises die instabiliteit in en om Europa veroorzaken nemen in aantal toe, ontwikkelen zich snel en zijn vaak complex van aard. Het is van groot belang dat Europese landen die samenwerken in NAVO en/of EU verband het managen van crises (weer) goed in de vingers krijgen.

In een recente studie, die deel uitmaakt van de Strategische Monitor 2016, heeft HCSS zich gericht op de vraag in welke militaire capaciteiten Europa moet investeren om effectief te kunnen bijdragen aan een geïntegreerde crisismanagementaanpak en welke passende en waardevolle bijdrage Nederland daaraan kan leveren. Aan de hand van zes scenario’s – drie aan de oostflank en drie aan de zuidflank van Europa – is geanalyseerd wat ‘Europa’ mist aan militaire capaciteiten om, zo nodig zonder al te veel Amerikaanse hulp, de crises aan de randen van ons continent niet uit de hand te laten lopen. De conclusie is niet positief, er is werk aan de winkel en de urgentie om te versterken is hoog.

In deze policy brief beschrijven we onze bevindingen, als bijdrage aan het lopende debat over de doorontwikkeling van de krijgsmacht in een meerjarig (financieel) perspectief. Voorwaarde voor een passende en waardevolle Nederlandse bijdrage aan het Europese vermogen om crises adequaat te managen is de beschikbaarheid van voldoende budget. Voor het welvarende Nederland met grote handelsbelangen zou groeien naar het Europees gemiddelde (was 1,43% BBP in 2015) in de volgende kabinetsperiode een voorzichtige stap in de goede richting zijn.

De Issue Brief leest u hier

In the face of a rapidly-changing geopolitical landscape, contemporary perspectives on security have drastically changed in reaction to new conflict factors that have arisen out of, and are related to, unpredictable patterns of climate change. Already, in both the short and long term future, it is increasingly likely that conflict will result from a multitude of such stress factors. Environmental stress, stress caused by climate change in particular, is only one of these factors. Nonetheless, in light of its diverse and multiplier impacts, it remains an important one.

This report, intended for policy makers and business professionals, examines the economic aspects of the relatively under-explored concept of planetary security. Planetary security refers to the role of the environment in geopolitical risks and conflicts. The report evaluates the vulnerabilities and resilience of countries to environmentally induced conflict. It first discusses the concept of planetary security and the role of economics therein, and then builds a quantitative framework and monitor capturing the vulnerabilities and resilience of different countries.

The monitor is innovative in its inclusion of a variety of security risks related to the transition to a low carbon economy: Conflict Vulnerability, Climate Change Vulnerability, Low Carbon Risk and Economic Resilience. These layers are combined to create a Consolidated Risk Layer and a Consolidated Resilience Layer, in order to provide insight into how resilience to the above vulnerabilities could be bolstered.

The monitor and accompanying report, have been produced by The Hague Centre for Strategic Studies (HCSS) and Clingendael Institute as a key input to the Planetary Security Initiative conference, which took place in The Hague, the Netherlands on December 5 and 6, supported by the Dutch Ministry of Foreign Affairs. To access the Planetary Security Monitor click here.

To download the report, please click on the button on the right.

This study addressed the question of future food challenges and how these may play out. Part of the analysis focused on the question as to how we may enhance our understanding of the effects of climate change, increased population growth and rising incomes worldwide on future food systems. The worldwide food system is vulnerable to many influences. The approach used in this study focused on the most significant possible influencers of drivers, or the elements having the most effect on how drivers will develop. This approach was employed due to our understanding that the system’s complexity cannot be reduced to the drivers alone. The applied research method however allows us to look at the different aspects while recognizing their interlinkages.

Click on the button on the right to download the report.

HCSS has been monitoring Great Power Assertiveness (GPA) since 2014 using a variety of different datasets and -tools - see our Assessing Assertions of Assertiveness: The Chinese and Russian Cases (2014); From Assertiveness to Aggression. 2014 As a Watershed Year for Russian Foreign and Security Policy (2015). This study presents the GPA story of five great powers: China, ‘Europe’, India, Russia and the United States - both for all of them as a group as well as for each of them individually. 

Although the picture that emerges from the various datasets we track is more mixed than many may have expected, our event datasets do indicate that the presumably most dangerous form of great power assertiveness – the factual negative military one – did increase quite noticeably over the past few years. The main findings reveal two great powers that show clear signs of what we have dubbed assertivitis – an affliction characterized by an almost pathological (from a Western European point of view) inclination to assert one’s power, especially in negative ways. We find one case – China – of quickly deteriorating developing assertivitis and one – Russia – of inchoate (but recidivist) acute assertivitis. We find another great power – the United States – suffering from chronic assertivitis for an extended period of time, but seeming to have embarked upon the path of (a modest and uneven) recovery under the Obama administration. And we find two Great Powers – India and the European Union – that are by and large asymptomatic and do not (yet?) appear to be suffering from this affliction. The report still comes to the conclusion that the chance of a ‘Cuban Missile crisis’-type event (or worse) in Syria, the South China Sea, Ukraine, Moldova, the Baltics or elsewhere – whether because of miscalculation and unmanageable escalation – continues to increase.

The study also looks at how Great Power Assertiveness is affecting the Netherlands and how it (or other small- to medium sized countries) can deal with it. Examining some lessons learned from another - better documented - form of 'bullying' (school bullying and the lessons schools and societies have learned for how to deal with them), the study concludes with some policy recommendations.

The report can be downloaded using the button on the right.

A transition towards a ‘circular economy’ - in which redundant consumer goods are viewed as input rather than waste - offers great potential for societies to reduce their environmental footprint. Once products reach the end of their lifespan new value can be generated by re-using valuable resources.

In today’s globalized world, widely used (consumer) goods such as mobile phones, are generally composed of resources and materials from all corners of the world. For example, in 2014, Brazil was the largest exporter of iron ore to the EU. Lithium, a key component of batteries, is mostly imported from the US. And nearly half of aluminum ores and concentrates imported by the EU come from Guinea. Various economic sectors in Europe (e.g. aerospace, renewable energy, technology, etc.) are highly dependent on the availability of specific sets of raw materials.

However, in spite of the strong interconnectivity between export markets and countries of origin, meager attention is paid to the consequences that a transition to circularity may have on countries that rely on the export of raw materials for (economic) stability, in particular developing countries. After all, a circular economy could, ceteris paribus, result in reduced revenues for resource-exporting developing countries.

In conjunction with the upcoming Dutch government-wide program on the circular economy and the EU’s circular economy action plan, this Issue Brief by the Centre of Expertise on Resources presents the outcome of a data-analysis into the effects that a circular transition in the Netherlands and Europe may have on developing countries heavily reliant on the export of a select number of (critical) raw materials (minerals and metals) to the Dutch and EU market.

The paper can be read via the download button.

A new HCSS report “Better Together” is about cooperation, the way it is changing, and what this means for our national defense organizations (NDOs). Cooperation is the foundation of any human society. The scale and extent of cooperation is what distinguishes humans from other species.

Watch an introductory video to the study below.

In recent years, the digital revolution has drastically reduced the cost of cooperating and simultaneously expanded the opportunities for cooperation. The new cooperation calculus has given rise to much more open, smaller scale, and vibrant forms of collaboration, in many instances rapidly displacing traditional models.

NDOs face a turbulent environment and an uncertain future. In these times of geopolitical shifts and rapid technological change no defense organization can go it alone. The Dutch defense organization already manages a broad portfolio of cooperation partners. Its portfolio consists of other nations’ NDOs, government departments and agencies; NGOs; local communities; defense and non-defense industry firms; knowledge institutes; etc. However, this cooperation portfolio tends to be lopsided toward long-term, formalized, closed forms of collaboration with mostly like-minded organizations. While these traditional kinds of cooperation clearly remain important, this report sets out to explore other forms of cooperation that NDOs have thus far not had much experience with - with unfamiliar partners and in more open and more loosely coupled ways, facilitated by new technological developments.

In order to gain insight into new forms of cooperation and draw lessons for NDOs, HCSS has explored three cases: InnoCentive, an open marketplace for R&D solutions; hacker communities; and Ushahidi, an open platform for crisis informatics. The report describes how these new forms of cooperation are initiated, how they are managed, and what their strengths and weaknesses are.

Based on the results of the case studies, the report makes some general recommendations for the Dutch defense organization. They suggest that our NDO should continue its first steps and move further along the road towards full-spectrum cooperability, that is the capability to engage in a broad portfolio of cooperation partners and forms, to strengthen and draw strength from a diverse defense and security ecosystem.

The report can be downloaded via the button on the top right. 

Introductory video:

De luchtmacht heeft behoefte aan een sterke lucht en ruimtevaartsector. Steeds meer nieuwe technologische ontwikkelingen lijken een paradigma shift te kunnen gaan veroorzaken voor zowel de industrie als de luchtmacht:

• afnemende houdbaarheid van technologie en accelererende innovatiecyclus;
• verschuiving van het belang van wapensystemen naar verbeterde informatiepositie;
• afnemend belang van materieel in eigen beheer naar het gebruik van services;
• noodzaak tot omvorming van gesloten naar meer open innovatiesystemen;
• noodzaak tot nieuwe vormen van verwerving die snelle innovatie toelaten;
• meer participatieve vormen van samenwerking: van klant leverancier naar partners.

Om hier de kansen en bedreigingen goed van te onderkennen en de operationele behoeften goed in te vullen, heeft de luchtmacht aangegeven innovation lead en launching customer te willen zijn op die terreinen waar ze operationeel behoeften heeft en de industrie kansen ziet business te kunnen ontwikkelen.

Doel van dit onderzoek was het vaststellen en uitdragen op welke wijze de lucht- en ruimtevaartsector zich in samenspraak met de luchtmacht sterker kan opstellen en positioneren om de strategische waarde van deze industrie voor de Nederlandse economische en veiligheidsbelangen te versterken. Hiervoor is er overleg geweest tussen de vertegenwoordigers van de kennisinstellingen, industrie en luchtmacht.

Meer nieuws over dit rapport is hier te vinden. Het rapport kan via de button rechtsboven gedownload worden, evenals een kopie van de bijbehorende financieringswijzer.

National security starts with strategic anticipation: what are the risks for the Dutch national security? How can the Netherlands prepare for this, and what choices and investments are needed in order to do so?

The HCSS Strategic Monitor analyses global trends in cooperation, confrontation and conflict, and identifies the most important security risks for the Netherlands.

Watch an introductory video to the study below.

The key findings of the report are:

The wheel of fortune spins downwards: the European security situation remains worrisome as Europe faces an array of security threats.

The tensions between the West and Russia continue unabated. Russian military modernization, rhetoric of Russian leaders, as well as assertive and at times aggressive behavior, form a substantial threat to the national security of the Netherlands and its allies.

This observation is not an incident but a trend: the assertivitis virus flourishes among great powers anno 2016. There is a real possibility that an interstate crisis might occur. This kind of crisis is remembered by the previous generation all too well from the Cold War.

The persistent conflicts in the Middle East generate humanitarian and economic consequences of immense proportions. War and instability in this region directly affect Europe and the Netherlands. Refugee flows caused by these conflicts are putting pressure on Europe. The fusion, contamination, and spillover of conflicts in this region, complemented by the mobilizing powers of ISIS, are feeding radicalization and terrorism in European capitals.

The stagnation of the New Peace continues. In particular the number of mayor conflicts – with more than 1000 casualties – has increased significantly. The number of direct war victims has risen from 18,000 in 2005 to 125,000 in 2014 (most recent data available), the most lethal year recorded since 1994. Nevertheless, the number of casualties from war remains under the average of 180,000 a year during the Cold War period.

Conflict projections provide little reason for optimism in the near future: the HCSS models predict the protraction - and in some cases deterioration – of several conflicts, especially in the MENA (Middle East & North Africa) region and Sub-Saharan Africa.

Different security challenges demand different responses. Capacity in the area of collective security and deterrence, as well as instruments in the domain of crisis management and crisis diplomacy, are of essential importance in addressing threats from the East. Instability in the East and South-East of Europe require other means and capabilities, comprising of the containment of conflicts and conflict actors, humanitarian aid, and – at a certain moment – support in the construction stability in these areas.

Nevertheless, the wheel of fortune spins upwards as well: the human condition continues to improve.

People worldwide are better educated, better fed, healthier, freer, and more tolerant. Individual empowerment increases societal resilience, while the ICT revolution enables new forms of open, decentralized cooperation. These positive trends impact our security and prosperity as much as the negative, even if they get less attention in the press or policy debates. Investing in these actual sources of security remains of pivotal importance, especially in this period that is characterized by rapid and (partly) volatile developments.

The wheel of fortune goes up and down, round and round, faster and faster. The risk-space is deepening, broadening, and tilting. A reassessment of the Dutch contribution in the area of peace and security is therefore imperative.

The report can be downloaded using the button on the right.

Introductory Video:

Nationale veiligheid begint bij strategische anticipatie: wat zijn de risico’s voor de Nederlandse nationale veiligheid? Hoe kan Nederland zich daar tegen beschermen? En welke keuzes én investeringen zijn daarvoor noodzakelijk?

Bekijk de introductievideo met een korte uitleg van deze studie onderaan.

De HCSS Strategische Monitor analyseert mondiale trends in coöperatie, confrontatie en conflict en brengt de belangrijkste veiligheidsrisico’s in beeld voor Nederland.

De belangrijkste bevindingen van het rapport:

Het rad van fortuin draait neerwaarts: de Europese veiligheidssituatie blijft verre van rooskleurig.

De relaties tussen Rusland en het Westen zijn onveranderd gespannen. De Russische militaire modernisering, de retoriek van Russische leiders, maar met name ook haar assertief en soms agressief gedrag, vormen een substantiële bedreiging voor de nationale veiligheid van Nederland en haar bondgenoten.

Dit is geen incident maar een trend: het assertivitis virus tiert welig onder grootmachten anno 2016. De kans op interstatelijke crises, van het type dat een vorige generatie al te goed kende uit de Koude Oorlog, is meer dan reëel.

De conflicten in het Midden Oosten zijn van lange adem en hebben humanitaire en economische gevolgen van immense proporties. Oorlog en instabiliteit in de regio hebben directe uitstraal-effecten naar Europa en Nederland. De vluchtelingen-stromen - direct het gevolg daarvan - zetten druk op de Europese eenheid. De fusie, besmetting en spillover van conflicten aldaar, en de slag- en organisatie-kracht van ISIS, voeden radicalisering en terrorisme in de Europese hoofdsteden.

De stagnatie van de Nieuwe Vrede zet door. Met name het aantal major conflicts - met meer dan 1000 doden - is aanzienlijk toegenomen. Het aantal directe oorlogsslachtoffers is gestegen van 18.000 in 2005 tot 125.000 in 2014 (meest recente data beschikbaar). Dit is het dodelijkste jaar (on record) sinds 1994, maar blijft desondanks nog steeds onder het Koude Oorlog gemiddelde van 180.000 slachtoffers per jaar.

Conflict projecties bieden weinig aanleiding tot optimisme voor de nabije toekomst: de HCSS modellen voorzien het voortduren, en in sommige gevallen verslechteren van verschillende conflicten, met name in de MENA (Middle East & North Africa) regio en Sub-Sahara Afrika.

De verschillenden veiligheidsuitdagingen vereisen verschillende antwoorden. Capaciteiten op het gebied van collectieve verdediging en afschrikking zijn van essentieel belang in het adresseren van de bedreiging uit het Oosten, evenals instrumenten in het domein van crisis management én de crisis diplomatie. De instabiliteit in het Zuiden en Zuidoosten vereisen daarbij ook andere middelen en vaardigheden. Deze liggen op het vlak van containment en indamming van conflicten en conflict actoren, humanitaire hulpverlening en - op een gegeven moment - ondersteuning van de opbouw van stabiliteit in deze gebieden.

Toch draait het rad van fortuin ook opwaarts: de menselijke conditie blijft verbeteren.

Op het mondiale niveau zijn mensen beter geschoold, gevoed, gezonder, toleranter en hebben meer vrijheid dan ooit tevoren. Individual empowerment bevordert de weerbaarheid van samenlevingen terwijl de voortdurende ICT revolutie nieuwe vormen van samenwerking over grote afstanden ontsluit. Deze positieve trends beïnvloeden onze veiligheid en welvaart evenzeer als negatieve trends, al krijgen ze minder aandacht in onze politieke besluitvorming en publieke discourse. Investeren in deze daadwerkelijke bronnen van veiligheid, blijft onverminderd belangrijk, juist in deze periode die wordt gekenmerkt door snelle en (deels) onvoorspelbare ontwikkelingen..

Het veiligheidsrad van fortuin gaat op..en neer, draait rond.. en rond, steeds sneller … en sneller. De risico-ruimte verdiept, verbreedt en kantelt. Een herbezinning op de Nederlandse bijdrage op het gebied van vrede en veiligheid is dringend noodzakelijk.

Introductievideo:

Onlangs startte Minister Kamp een ‘maatschappelijke energiedialoog’. De Nederlandse energievoorziening staat immers voor belangrijke keuzes om de noodzakelijke emissiereductie te bereiken en verdergaande vergroening in de toekomst vorm te geven. Rotterdam speelt daarin met zijn raffinaderijen, doorvoer van kolen en chemische industrie een centrale rol. De haven bereidt zich voor op zowel groei van fossiel, die mogelijk wordt door afvang en opslag van CO2, als van groene opties. Dat lijkt op dit moment een verstandige strategie, want de concurrentievoordelen van Rotterdam met name bij fossiel zijn groot. Maar als de vraag naar fossiele energiebronnen sneller afneemt dan verwacht, dan kan Rotterdam met deze ‘én-én strategie’ in een zelfde situatie terecht komen als eerder Detroit of Kodak. In een nieuwe studie van TNO, in samenwerking met HCSS en Trinomics wordt Rotterdam daarom ook opgeroepen om na te denken over hoe het zichzelf helemaal opnieuw kan uitvinden in een mogelijke post-fossiele toekomst.

De studie kan worden gedownload via de button rechts.

Bekijk de introductie video voor dit rapport onderaan dit bericht.

Onrust domineert het wereldtoneel. Sinds de Krim Crisis zijn Rusland en het Westen in een politiek steekspel verwikkeld. Recent kwamen daar hoog oplopende spanningen bij tussen Turkije en Rusland en tussen Saoedi-Arabië en Iran. Deze conflicten kunnen niet los van elkaar worden gezien, maar maken deel uit van een trend: de terugkeer van interstatelijke crisis. Een grondig begrip van crisis-management en crisisbeheersing is vandaag de dag opnieuw onmisbaar.

In de studie Back to the Brink wordt het complexe fenomeen crisis ontrafeld. De essentie van crisis is escalatie, een dynamisch proces van actie en tegen-reactie dat zich moeilijk laat controleren en makkelijk uit de hand loopt. Niet elke crisis leidt tot geweld, maar het interactieve, multidimensionale en zelf-versterkende karakter van escalatie maken het verloop van crises onvoorspelbaar. Crisis actoren opereren in verschillende domeinen en theaters waarbij ze zich bedienen van hybride strategieën. Een gedegen voorbereiding op crises is daarom nu meer dan ooit geboden. De sleutel van crisis management ligt niet in het koste-wat-kost vermijden van escalatie, maar eerder in het zoeken naar vreedzame oplossingen terwijl de eigen waarden en belangen beschermd worden.

Aan de hand van theoretische en praktische inzichten op basis van een analyse van meer dan 400 crises, formuleert dit rapport negen aanbevelingen voor de Nederlandse defensie- en veiligheidsorganisatie ten aanzien van crisis management capaciteiten, waaronder investering in crisis analytics op macro en micro niveau, ontwikkeling van een portfolio aan escalatie- en ontmoedigings-strategieën, training van beleidsmakers in crisis gaming, opbouw van een gedegen kennis-infrastructuur over de modus operandi van mogelijke tegenstanders, aandacht voor structurele randvoorwaarden voor crisis stabiliteit, en de versterking van capaciteiten op het gebied van strategische communicatie en publieke diplomatie.

Deze studie is onderdeel van de bijdrage van HCSS aan de Strategische Monitor van de Ministeries van Buitenlandse Zaken, Defensie en Veiligheid & Justitie.
Back to the Brink: Escalation and Interstate Crisis is te downloaden via de button rechts.

High-stakes crises between states are dotting the world map. The annexation of Crimea locked Russia and the West into a standoff, while recent months witnessed flaring tensions between Turkey and Russia as well as between Saudi Arabia and Iran. Rather than isolated incidents, these events mark a larger trend: the comeback of interstate crisis. For decision makers, who have largely shifted attention to the unconventional threats of terrorists and failed states, now is the time to return to the lessons of crisis management of the past. It is time to reacquire crisis literacy.

Watch the introductory video to this study below.

The quintessential characteristic of crisis is escalation, the spiral of aggressive moves and countermoves that states adopt in response to a perceived threat. Crises need not be violent, but the interactive, multidimensional, and self-reinforcing elements of escalation make the course of a crisis hard to predict. This is all the more true now that contemporary crises move beyond military hostilities and escalate by spreading out over the map, stretching out over time, and venturing into other domains. The essence of crisis management lies not in the avoidance of crisis altogether, but in the careful balance of preventing war and protecting one’s core values and interests.

Drawing on theoretical crisis scholarship and the empirical record, this report offers nine insights for defense and security organizations to prepare for future crises. Decision makers should not rely on ad hoc measures, but invest in crisis informatics before violence erupts; respond to the complexities of crisis with hybrid escalation dominance and different deterrent strategies; distinguish what interests are vital; avoid rash chicken games but know when not to shy away; gain a much deeper understanding of motivations and constraints of the adversary; and engage allies and adversaries to tackle crisis stability head on.

Do you want to know more? Download the report via the button on the right.

Introductory video:

In de wereld van vandaag is de beschikbaarheid van data en informatie enorm toegenomen en onontbeerlijk geworden voor vele toepassingen. Aardobservatie (AO) is één van de methodes om data te verzamelen en tot informatie te verwerken. Niettemin is AO vaak nog omgeven door onbekendheid, zeker bij het grote publiek. En dat terwijl op velerlei vlakken AO toepassingen al gebruikt worden, of het nu gaat de vitale infrastructuur, voor het meten van klimaatverandering, of voor waterbeheer. Op veiligheidsgebied kan de beschikbaarheid van informatie een groot verschil maken ter assistentie van politiediensten, in het kader van militaire operaties, of om bijvoorbeeld smokkelactiviteiten te traceren. Ook zijn er veel economische kansen voor het verwerken en toepassen van satellietdata.

Om de wereld van aardobservatie en het economische potentieel ervan meer inzichtelijk te maken heeft HCSS het rapport ‘Aardobservatie op de Kaart’ geproduceerd. Het laat zien hoe de sector zich op technologisch vlak heeft ontwikkeld, welke (veiligheids)toepassingen er allemaal mogelijk zijn (nu en in de nabije toekomst), en hoe het potentieel van de sector in Nederland (upstream en downstream) beter kan worden geëxploiteerd voor versterkte samenwerking. Voor dit laatste is een aantal scenario’s voor clustervorming ontwikkeld. Tenslotte doet het rapport een aantal suggesties om te kunnen programmeren op basis van een aantal concrete thema’s of projecten.

Het rapport is bedoeld om het grotere publiek - en met name de veiligheidssector - te informeren over aardobservatie en de mogelijkheden ervan, maar wil tevens een aanzet zijn om verdergaande samenwerking te stimuleren in wat nu nog een gefragmenteerde sector is. In een maatschappij die alsmaar meer om informatie draait is aardobservatie een onmisbaar ingrediënt. Tijd dus voor het bedrijfsleven, de overheid en kennisinstellingen om de uitdaging aan te gaan en aardobservatie in Nederland en daarbuiten op de kaart te zetten!

Dit rapport is mede tot stand gekomen met steun van Netherlands Space Office (NSO), Innovation Quarter, TNO en The Hague Security Delta (HSD).