De Strateeg | Peter Wijninga: ‘Poetin is een roofdier, deinst alleen terug voor overtuigende afschrikking’

Het Westen moet Oekraïne beter in staat stellen zichzelf te bedruipen met wapens en munitie. Dat zegt Peter Wijninga, defensiespecialist van het Den Haag Centrum voor Strategische Studies, in de BNR podcast De Strateeg. ‘Poetin is een roofdier: hij drijft de kudde uiteen en gaat voor het zwakste dier. Dus alleen als je geloofwaardig sterk blijft, met een afschrikking waar hij respect voor heeft, weet hij dat hij zo’n gevoelige tik op de vinger krijgt dat hij voorlopig niets meer kan.’

Alleen als Oekraïne over voldoende F-16’s en langeafstandsraketten kan beschikken, is het in staat om de inspanningen aan het front vol te houden , waarschuwt Wijninga. Daarnaast is westerse steun voor langeafstandsraketten en vliegvelden noodzakelijk. Van een patstelling in Oekraïne is op dit moment zeker geen sprake. Het lijkt erop dat beide strijdende partijen niet in staat zijn om een echte doorbraak ‘op de grond’ te forceren – maar dat streven ze waarschijnlijk ook niet na.

Het belangrijkste lijkt voor beide partijen om in deze positional warfare de posities te consolideren en vast te houden wat men heeft. En als je voldoende mensen en middelen hebt, kun je dat nog zeker een jaar volhouden, zegt Wijninga. ‘Deze oorlog zal niet binnen een jaar voorbij zijn.’ De Russen hebben het initiatief moeten prijsgeven dat ze aanvankelijk toch wel in handen hadden, zegt hij. ‘Dat is ze het afgelopen jaar eigenlijk wel ontnomen, door een uitstekende Oekraïense verdediging én een aandringen via een offensief.’

Consolidatiejaar voor Oekraïne

Ook Frans Osinga, hoogleraar oorlogsstudies aan de Universiteit Leiden, voorziet een consolidatiejaar voor Oekraïne. Het land hoopt in die periode de beperkte Russische opmars tegen te houden en tijd te winnen voor het op gang brengen van de mobilisatie. ‘Oekraïne hoopt dat westers materieel die kant op komt en dat het zijn eigen productiecapaciteit kan opvoeren. Oekraïne is overgegaan op een artillerieoorlog. Dat stokte alleen de afgelopen drie maanden doordat de voorraden artilleriemunitie heel snel meeliepen.’

Het is ook niet gezegd dat Rusland het initiatief definitief uit handen heeft gegeven, zegt Wijninga. Het land probeert met massaliteit probeert effect te sorteren. ‘Dat doen ze op de grond, bijvoorbeeld in Avdiivka, met enorme menselijke golven die zich te pletter lopen in de hoop de Oekraïense verdediging te verzadigen. Zodanig dat de munitie opraakt en het verstandiger is om zich terug te trekken naar een beter verdedigbare positie. Dat is de terreinwinst die de Russen boeken, met enorme aantallen slachtoffers.’

Angel eruit krijgen

Voor een succesvol vervolg van de Oekraïense artillerieoorlog heeft het land dringend meer F-16’s en langeafstandsraketten nodig, om én boven het front een luchtoverwicht te creëren én ver achter het front de angel eruit te kunnen halen. In dat kader is het niet gunstig dat er oorlogsmoeheid lijkt op te treden in de VS én Europa. Maar dat is een vertekend beeld, zegt Osinga. ‘De Finse, Baltische en Poolse premiers en ministers van Buitenlandse Zaken en ook drie kwart van ons eigen parlement zegt: steun aan Oekraïne moet doorgaan.’

Dat de Amerikaanse steun afkalft is zeker waar. Daar wordt een pakket van 60 miljard dollar aan Oekraïense steun door de Republikeinen geblokkeerd, uit binnenlands-politieke overwegingen, zegt Osinga. ‘De Republikeinen hebben afgelopen week nog keihard gezegd: wat Biden ook doet, omdat het van de Democraten komt, zullen wij tegenstemmen. Dus we moeten daar iets genuanceerder naar kijken, maar het is wel een groot probleem voor Oekraïne.’

Russen kunnen weer overhand krijgen

Als er onvoldoende artilleriegranaten naar Oekraïne worden aangevoerd, dreigen de Russen weer de overhand te krijgen, waarschuwt Wijninga. ‘En dat is een groot risico. Daarom is het heel belangrijk dat Oekraïne een eigen productiecapaciteit opbouwt. Daar wordt heftig in geïnvesteerd; de Duitsers zetten een tankfabriek op, de Amerikanen investeren op het gebied van artilleriegranaten en onder meer Turkije is betrokken bij het opzetten van dronefabrieken.’

Bron: BNR Nieuwsradio, 21 januari 2024

Over deze podcast

De Strateeg is een podcast van BNR in samenwerking met het Den Haag Centrum voor Strategische Studies (HCSS). Abonneer je via bnr.nl/destrateeg om geen enkele aflevering te missen.

Host: Paul van Liempt

Redactie: Michaël Roele

Battery Minerals | HCSS paper series

In order to meet the targets it has committed itself to under the Paris Agreement, the EU aims to produce 10 million electric vehicles for the EU market by 2030. This push for the electrification of transport does not only serve Europe’s climate goals, but also the drive toward technological innovation and open strategic autonomy. It reduces the EU’s dependence on imports of technology and products, primarily from China. In order to achieve this goal however, it must drastically ramp up its efforts to secure the critical raw materials (CRM) required for lithium-ion batteries.

This brings a host of geo-economic and geopolitical challenges. As of now, large parts of the lithium-ion battery (LiB) supply chain are dominated by China and battery mineral prices are experiencing a great deal of volatility, with ripple effects throughout the supply chain. This signals the need for Europe to make its supply chain more resilient and secure, in view of its growing battery industry.

The HCSS Energy and Raw Materials Initiative addresses the ways in which this changing geopolitical landscape affects the global energy transition. Our work is continuously expanding as decarbonization is an increasingly pressing issue for public and private actors alike. In a series of papers, we look at the risks and opportunities for Europe’s battery minerals supply security.

Read the HCSS Battery Minerals paper series here:

Strategische Vragen | De Strateeg: Welke effecten gaat de F16 hebben in Oekraïne?

De oorlog in Oekraïne is zijn derde jaar ingegaan. Een jaar waar veel op het spel staat voor Oekraïne. Want kan het Westen de afbrokkelende steun tegengaan? En waartoe is Poetin nog in staat?

Dat ga je horen in deze extra aflevering van De Strateeg | Strategische Vragen van:

– Peter Wijninga, defensiespecialist van het Den Haag Centrum voor Strategische Studies

– Frans Osinga, hoogleraar oorlogsstudies aan de Universiteit Leiden

Bron: BNR Nieuwsradio, 21 januari 2024

Over deze podcast

De Strateeg is een podcast van BNR in samenwerking met het Den Haag Centrum voor Strategische Studies (HCSS). Abonneer je via bnr.nl/destrateeg om geen enkele aflevering te missen.

Host: Paul van Liempt

Redactie: Michaël Roele

Middle East Institute | Dutch support for allied anti-Houthi airstrikes: Shared objectives with a pinch of opportunism

Although limited and largely symbolic in scope, the Dutch decision to support the strike by the US and UK on Houthi targets inside Yemen was nonetheless politically important and charged, writes HCSS Strategic Advisor MENA security Saskia van Genugten in an article for Middle East Institute.

When the United States and the United Kingdom decided to strike Houthi targets inside Yemen to stop the group from launching attacks on commercial shipping in the Red Sea, most European allies did not want to get involved in the operation. The sole exception was the Netherlands, which grabbed the opportunity to step forward and show its willingness to provide not only political but also military support, albeit largely symbolic. Its government echoed the idea that such “surgical” strikes would have a de-escalatory effect and degrade the Houthis’ strike capacity. Moreover, it deployed “one staff officer” to provide “non-operational military support” to the US-British mission.

Although limited in scope, the Dutch decision was nonetheless politically important and charged. Indeed, last week, in The Hague, while Israel was defending its Gaza offensive in a courtroom of the International Court of Justice (ICJ), elsewhere in that same city, the Dutch government was explaining its decision to back the anti-Houthi strikes and, in particular, its failure to inform the Dutch parliament in any way beforehand.

Lawmakers found the omission questionable at best, especially given that outgoing Prime Minister Mark Rutte is currently heading a caretaker (demissionary) cabinet after his coalition government collapsed in July 2023 and the four ruling parties were soundly defeated in snap general elections the following November. Ever since, a growing number of caretaker ministers have already found themselves new jobs, including former Dutch Minister of Finance Sigrid Kaag, recently appointed the United Nations’ senior humanitarian and reconstruction coordinator for Gaza.

Despite the political bickering over the demissionary cabinet’s decision-making around the anti-Houthi strikes, the incoming government, which is still being negotiated, will likely provide even stronger support for the US approach in the Middle East region, as well as for Israel. With Rutte leaving the stage, one of the driving forces in Dutch politics will be far-right politician Geert Wilders, the big winner of last year’s elections. He is potentially the most outspoken Dutch politician advocating for Israel’s right of defense, combining this with an overarching anti-Islam agenda, in whatever form or shape it comes.

That said, there is general approval in the Netherlands for the country to back the US’s efforts to protect freedom of navigation in critical waterways such as the Red Sea. Central to this disposition is the importance for the Dutch economy of the port of Rotterdam, Europe’s largest seaport. In the top five of the world’s best-connected ports (together with Antwerp, Shanghai, Ningbo, and Qingdao), Rotterdam is highly important for the supply and transit of crude oil to Europe from the Middle East and elsewhere. And since the outbreak of full-scale war in Ukraine, the Netherlands has increased its reliance on liquified natural gas (LNG) from the Gulf states, Qatar in particular, to stay warm in winter. The Red Sea, which links to the Mediterranean basin and the wider Atlantic via the Suez Canal, is a vital transit corridor for these and other commodities destined for Rotterdam.

But beyond the economic logic, the Dutch caretaker prime minister has also depicted his government’s support for the US and the UK as a “matter of principle.” His reference is to the claim the Netherlands, and the city of The Hague in particular, has to being an advocate of international law and justice. At the same time, it has not escaped notice by many that Rutte’s own candidacy for the position of secretary-general of the North Atlantic Treaty Organization (NATO) might have factored into his decision. For most of his rule, Rutte, who has served as prime minister of the Netherlands since 2010, has kept the Dutch Ministry of Defense underfunded; and until now, he made few efforts to ensure the Netherlands lived up to the definition of being a good NATO ally, whether on paper or in practice.

It remains to be seen if the Dutch decision to support the strikes against the Houthis will contribute to the most important regional objective: de-escalation. Most European Union member states have contested the premise of this argument. So, while some other European NATO allies could be convinced to provide political support for the strikes, many others, including larger states such as France, Italy, and Spain, rejected this course of action outright. Their fear is that attacks over Yemen will actually deteriorate the security situation in the greater region and drag external powers into a further escalation and metastasizing of the conflict between Israel and Hamas. Paris, Rome, and Madrid are instead focusing on setting up their own EU naval operation in the Red Sea — though they do not expect this mission to be launched until the end of February at the earliest.

This is illustrative of the sense that the US is finding it increasingly difficult to keep its European allies aligned with its global stance and current approach to the Middle East region. When it comes to the conflict between Hamas and Israel, most Europeans feel stuck between the proverbial rock and hard place: supporting Israel’s right to defend itself on the one hand and advocating for the universality of human rights and international law on the other. While the war in Ukraine had a uniting effect, the Israeli-Palestinian conflict divides politicians and society alike pretty much everywhere in Europe — perhaps with German politicians as the exception confirming the rule.

The coalition negotiations for a new Dutch government, potentially led by Geert Wilders, are still ongoing, and a lot of question marks remain with regard to its foreign policy priorities. But when it comes to the current conflict between Israel and Hamas, and dealing with its regional spillovers, one can expect the pro-US, pro-Israel line to continue. At the same time, at least one thing is clear: The Dutch focus on protecting freedom of navigation and commercial shipping goes beyond a “matter of principle,” as serious national economic interests are also at stake.

This article by Saskia van Genugten was originally published by the Middle East Institute on January 18, 2024.

Column Rob de Wijk: China, Rusland en Iran ruiken hun kans op een eigen wereldorde

Nee, de situatie in het Midden-Oosten zou niet escaleren naar een mondiaal conflict, zei deze week de Amerikaanse veiligheidsadviseur Jake Sullivan. Hij sprak geruststellende woorden tijdens het World Economic Forum, waar wereldleiders, ceo’s en maatschappelijke organisaties jaarlijks bijeen komen. Maar de angst voor onbeheersbare escalatie was duidelijk voelbaar.

Een grote oorlog ontstaat niet als keuze. Dat weten de Amerikanen als geen ander. Die hadden geen trek in oorlog, maar werden wel de Eerste en Tweede Wereldoorlog ingezogen. Dat is onvermijdelijk in een wereld die gebouwd is op bondgenootschappen.

We zien nu een verontrustende vergelijkbare dynamiek, die aangejaagd wordt door anti-amerikanisme en onverantwoord gedrag. Deze dynamiek verklaart waarom volgens de organisatie Open Doors de vervolging van christenen in onder andere Iran, Afghanistan en Jemen explosief is gestegen.

Grootmachten verzetten zich niet tegen escalatie

Het verklaart ook waarom Iran raketaanvallen uitvoerde op doelen in Syrië, Irak en Pakistan. Dat dit bijdraagt aan escalatie snapt iedereen. Het zou mij niet verbazen als de ayatollahs overmoedig zijn geworden en blind van haat denken dat de Amerikaanse macht op zijn retour is, dat er daarom geen grote tegenreacties komen. Of, escalatie interesseert deze ayatollahs niet.

Dat geldt in ieder geval voor de door Iran gesteunde Houthi-rebellen in Jemen. Ondanks de Amerikaanse aanvallen op hun commandoposten, drone- en raketbases gaan zij onverdroten door met aanslagen op schepen waardoor de wereldeconomie steeds harder geraakt wordt.

De escalatie die nu zichtbaar is, komt doordat de grootmachten zich daar niet tegen verzetten. Dit is allang geen interne strijd meer die beperkt blijft tot het Midden-Oosten. Hier staan China, Rusland en Iran tegenover het Westen onder leiding van de ‘Grote Satan’ Amerika.

Hoe meer Amerika klem zit, hoe beter

Die landen ruiken hun kans nu Amerika zowel door de oorlog in Oekraïne als die in het Midden-Oosten steeds verder in het defensief wordt gedrukt. Hoe meer Amerika in de klem zit, hoe beter het is. Zo moet hun gedroomde rechtvaardige, multipolaire wereldorde dichterbij komen.

De haat ten opzichte van Amerika beperkt zich overigens niet tot deze landen. Ook op X, voorheen Twitter, wordt het narratief van een kwaadaardige supermacht die verantwoordelijk is voor alle onheil in de wereld, klakkeloos overgenomen.

De X’ers zijn daarmee instrument in de grotere strijd die Rusland en China voeren en die zij in het Midden-Oosten aan Iran hebben gedelegeerd. Dit land besteedt het vuile werk vervolgens weer uit aan strijdgroepen in Gaza, Syrië, Libanon, Irak en Jemen.

Amerikaanse aanpak zou doodlopende weg kunnen zijn

Mijn conclusie is dat China, Rusland en Iran geen constructieve rol willen spelen en de escalatie bewust aanjagen. Wat Sullivan ook zegt, de enige mogelijkheid om een catastrofale escalatie te voorkomen is het beëindigen van de strijd tussen Hamas en Israël.

Ooit zal dat gebeuren, maar daarvoor lijkt het nu te vroeg. Want de Amerikanen weten dat de dreiging voor Israël alleen de kop in kan worden gedrukt als de militaire infrastructuur van Hamas is gesloopt. Daarom dringen de Amerikanen niet aan op een staakt-het-vuren, maar op Israëlische terughoudendheid.

Maar die aanpak zou wel eens een doodlopende weg kunnen zijn. Dan rest nog één optie. Om een mondiaal conflict te voorkomen zou Amerika dan geen andere keus hebben dan de handen van Israël af te trekken.

Rob de Wijk, Trouw, 18 januari 2024

Rob de Wijk is hoogleraar internationale relaties en veiligheid aan de Universiteit Leiden en oprichter van het Den Haag Centrum voor Strategische Studies (HCSS). Hij schrijft wekelijks over internationale verhoudingen. Lees zijn columns hier terug.

Explainer: Olie en gas tijdens de energietransitie

In een tijd waarin veel aandacht wordt besteed aan de ontwikkeling van het nieuwe energiesysteem, richten HCSS energie analisten Jilles van den Beukel en Lucia van Geuns zich in op de vraag hoe het afscheid van het oude, fossiele systeem er uit gaat zien.

De EU consumeert nog veel olie en gas, maar produceert deze nauwelijks meer. Men is slecht voorbereid op de risico’s die dat met zich meebrengt. Een snelle energietransitie is wenselijk, maar het zou niet de enige strategie moeten zijn om met deze risico’s om te gaan.

Lees het rapport hier, en bekijk de explainer:

Vacature: HCSS zoekt Strategisch Analist (Medior/Senior)

Het Den Haag Centrum voor Strategische Studies (HCSS) is een toonaangevend onderzoeksinstituut dat strategische ondersteuning biedt aan publieke en private organisaties. Op basis van onze analyses formuleren wij praktische strategische opties en vernieuwende adviezen over de gevolgen van de belangrijkste (mondiale) ontwikkelingen en de veiligheids­implicaties daarvan, gebaseerd op een dieper begrip van onderliggende patronen. Met onze activiteiten en producten beogen wij bij te dragen aan een veilige, duurzame en rechtvaardige samenleving. HCSS is volledig onafhankelijk, werkt zelfstandig, veelal in multidisciplinaire teams én in samenwerking met haar netwerk van aangesloten experts.

Binnen ons strategisch onderzoek kijken wij meer specifiek naar onderwerpen zoals internationale en nationale veiligheid, opkomende technologieën, klimaatveiligheid, economische veiligheid, grondstoffen, de energietransitie, georganiseerde criminaliteit, en de bredere geopolitieke en geo-economische context. We voeren ons onderzoek uit op basis van diepe domein expertise, data-gedreven modellen en innovatieve analytische methoden.

Functieomschrijving

We breiden ons team uit met een analist op medior/senior niveau (tenminste 5 jaar relevante werkervaring) die beschikt over aantoonbare kennis op meerdere kennisdomeinen en excellente analytische vaardigheden. Wij zijn op zoek naar analisten die uitstekend gedijen in een dynamische projectorganisatie en een sterke interesse hebben in onderzoek, analyse en strategische beleidsadvisering.

We zijn in het bijzonder op zoek naar een ervaren collega met een goede, actuele kennis van en overzicht over het Nederlandse buitenlandbeleid en internationale veiligheid. Kandidaten hebben het vermogen om, vanuit die kennisbasis, foresight studies te verrichten en toekomstgerichte beleidsoplossingen te ontwikkelen in de context van een snel veranderende veiligheidsomgeving.

Kandidaten zijn ervaren schrijvers die de verantwoordelijkheid op zich kunnen nemen voor het opstellen van korte beleidsnota’s tot volwaardige studies. Daarnaast beschikken ze over uitstekende presentatie- en communicatievaardigheden, zowel ten behoeve van een breed publiek als voor beleidsmakers, raden van bestuur, en bestuurders op topniveau.

Profiel kandidaat

Kandidaten moeten aan de volgende eisen voldoen en over de volgende competenties beschikken:

  • Academische kwalificaties – academische opleiding (PhD wenselijk) op relevante kennisgebieden zoals politieke wetenschappen, strategische studies, veiligheidsstudies, economie, sociologie, criminologie, bedrijfskunde of bestuurskunde.
  • Werkervaring – minimaal 5 jaar relevante werkervaring.
  • Onderzoeksinteresse – interesse in beleidsrelevant onderzoek en advies; kennis over het Nederlandse en internationale veiligheidsdomein, met accenten op defensie, buitenlandse zaken, economie, maatschappelijke veiligheid en politievraagstukken.
  • Interpersoonlijke vaardigheden – vermogen om in een omgeving met een internationale staf te werken. Sterke mondelinge en schriftelijke communicatieve vaardigheden.
  • Analytische en onderzoeksvaardigheden – vermogen om conceptueel en integratief denken te koppelen aan toegepaste politiek-bestuurlijke of beleidskwesties; kwalitatieve en kwantitatieve onderzoeksvaardigheden; leergierig en het vermogen om buiten de gebaande paden te denken; geïnteresseerd in het ontwikkelen en toepassen van moderne instrumenten en methoden voor beleidsanalyses.
  • Netwerken – aantoonbaar vermogen om te netwerken op het niveau van strategische besluitvormers en in staat vertrouwensrelaties te smeden met opdrachtgevers.
  • Arbeidsethos – resultaat- en kwaliteitsgericht; zelfgemotiveerd en in staat om zowel zelfstandig als in teams te werken; sterk gevoel van integriteit en verantwoordelijkheid; flexibel.
  • Leiderschap – ervaring in het leiden van multidisciplinaire projecten.
  • Taalvaardigheid – Vloeiend (moedertaal) Nederlands en (bijna native) Engels is vereist.

Salaris

HCSS biedt een competitief salarispakket.

Sollicitatieprocedure

Stuur je cv, motivatiebrief en een schrijfvoorbeeld vóór 5 februari 2024 naar info@hcss.nl

Column Energiepodium: Naar een nieuwe energiecrisis?

Waren we net af van de afhankelijkheid van het Russische gas door bijvoorbeeld meer LNG uit Qatar te halen, bedreigen de Houthi’s het transport ervan voor de Rode Zee. Want vanaf midden december voert deze rebellenbeweging met drones, raketten en enteringen aanvallen op schepen uit als protest tegen de Israëlische operaties tegen Hamas in de Gazastrook.

De aanvallen van de Jemenitische rebellenclub zijn illegaal. Ze worden uitgevoerd in internationale wateren en ondermijnen het aloude beginsel van Mare Liberum. Dat idee van het vrije gebruik van de zee schreef onze eigen Hugo Groot in 1609 voor het eerst op.

De economische gevolgen van deze aanvallen zijn groot, omdat ongeveer 8 procent van het mondiale transport van LNG en 12 procent van de olie door de Rode Zee gaat. Dit raakt vooral Europa hard.

Hoe hard, bleek vooral nadat de Amerikanen en de Britten de militaire infrastructuur van de Houthi’s hadden gebombardeerd. Juridisch is die aanval gerechtvaardigd omdat een beroep op ‘collectieve zelfverdediging’ kan worden gedaan.

Wel werd hier een afweging gemaakt tussen Mare Liberum en het risico op een regionale oorlog. Dit viel in het voordeel van Mare Liberum uit. Maar de angst op verdere escalatie was niet weg.

Intertanko, de club van tankereigenaren die gezamenlijk 70 procent van alle olie, gas en chemicaliën transporteren, riep na de bombardementen daarom zijn leden op om het gebied rond de Rode Zee maar even te mijden. Dit leidde er mede toe dat ruim een kwart minder vracht door de Rode Zee ging en de prijs voor containervervoer ruim verdubbelde. Grote bedrijven als Volvo, Tesla en Ikea namen maatregelen waaronder het tijdelijk stilleggen van de productie.

Dit zijn kortetermijnmaatregelen mits de Houthi’s door de bombardementen inbinden. Het is echter de vraag of ze dat doen. Want een deel van de wereld steunt hen direct of indirect.

Iran stuurt de rebellen aan. Rusland gedraagt zich hypocriet. Nadat de VN-Veiligheidsraad eerder het gedrag van de Houthi’s had veroordeeld, vroeg Rusland nu aan de raad om de ‘illegale’ bombardementen te veroordelen. En dat, terwijl Poetin zelf een illegale oorlog in Oekraïne is begonnen. China, dat Rusland en Iran steunt, hield zich afzijdig, ook al heeft dat land de vrije doorvaart door de Rode Zee en het Suezkanaal hard nodig voor zijn nieuwe Zijde Route; het Belt and Road Initiatief. Feitelijk zou China de acties van de Britten en de Amerikanen voluit moeten steunen.

Dat dit niet gebeurt is veelzeggend. Iran, Rusland en China trekken samen op in hun strijd tegen de Westerse dominantie. De Oekraïne-oorlog was daarvan het gevolg en de oorlog tussen Hamas en Israël wordt steeds meer in deze geopolitieke context getrokken.

In die strijd blijkt alles gepermitteerd, inclusief het opzij zetten van Mare Liberum en de impliciete of expliciete steun aan de Houthi’s die het westen in een nieuwe energiecrisis kunnen storten.

Rob de Wijk, Energiepodium, 16-01-2024

New HCSS & CyberPeace Institute report: Cyber Transparency Value Chain

Navigating the digital landscape requires a complex balancing act between various interests, threats, and resilience. HCSS and the CyberPeace Institute are working together to increase cyber transparency, to inform policy processes and capacity building efforts, and contribute to accountability efforts. This new joint report provides an overview of the monitors and observatories developed to date by each organisation, which evolve as the threat and policy landscape evolves.

In the ever-evolving world of cyber regulations, ongoing negotiations shape the norms and laws governing cyberspace behaviour. Governments and organizations are dedicated to fortifying cyberspace security, yet cyber threats persist on all levels, from international to individual. The lack of transparency in this digital arena often leaves intergovernmental discussions devoid of a common foundation. Transparency is the key to shedding light on these situations, averting inadvertent incidents, and holding those who misuse cyberspace accountable.

The CyberPeace Institute and the Hague Centre for Strategic Studies (HCSS) recognize the importance of data-driven and evidence-based research to ensure the safe and secure use of information and communication technologies (ICTs).

We have jointly published the report “Cyber Transparency Value Chain: From Awareness and Understanding to Attribution, Monitoring and Sanctioning, Open Source Monitors and Observatories“.

This report leverages and complements the ongoing work of the two organizations in particular, the publishing of specific online monitors and analysis on the cyber threat landscape. These publicly accessible monitors enable a broader understanding of threat actors, the impact and harms of cyber incidents, and accountability efforts related to laws and norms in cyberspace. This report reflects the efforts needed to increase transparency, accountability, build peace and reduce harm in cyberspace, and for the safe and secure use of information and communication technologies (ICTs).

This collaboration reflects a shared ambition to contribute to the stability of cyberspace, to strengthen knowledge and bridge the cybersecurity and cyber policy gap.

De Strateeg: Wordt 2024 een overbruggingsjaar voor Oekraïne?

De oorlog in Oekraïne is zijn derde jaar ingegaan. Waar het front in 2022 nog erg bewoog zagen we afgelopen jaar veel stilstand aan het front en is het Oekraïense tegenoffensief eigenlijk mislukt. Maar dat wil niet zeggen dat er niets gebeurd is of dat er geen perspectief meer is voor Oekraïne. Maar lastig zal het zeker worden.

Gaat de oorlog in Oekraïne dit jaar dan toch worden beslist. Of krijgen we met een overbruggingsperiode te maken?

Dat ga je horen in deze aflevering van De Strateeg van:

– Peter Wijninga, defensiespecialist van het Den Haag Centrum voor Strategische Studies

– Frans Osinga, hoogleraar oorlogsstudies aan de Universiteit Leiden

Bron: BNR Nieuwsradio, 14 januari 2024

Over deze podcast

De Strateeg is een podcast van BNR in samenwerking met het Den Haag Centrum voor Strategische Studies (HCSS). Abonneer je via bnr.nl/destrateeg om geen enkele aflevering te missen.

Host: Paul van Liempt

Redactie: Michaël Roele