Jaren geleden bezocht ik de omgeving van Tsjernobyl waar in 1986 een verschrikkelijk ramp met een kerncentrale plaatsvond. De rampplek was nog troostelozer dan de rest van Oekraïne. Politieke instabiliteit en corruptie hadden bovendien een diep gevoel van moedeloosheid veroorzaakt.
Waarom kon Polen dat qua omvang, economie en bevolking redelijk vergelijkbaar met Oekraïne was, wel onder het juk van Moskou uitkomen en welvarend en democratisch worden en dit land niet?
Keer op keer hoorde ik van de oudere inwoners van het land de verzuchting dat het ‘voor ons niet beter wordt, maar dat de jongere generaties het toch beter moeten kunnen krijgen’. Precies daarom startte de pro-Russische president, daartoe aangemoedigd en gesteund door de overgrote meerderheid van het volk, de lobby voor een associatieverdrag met de EU.
Onder druk van Rusland trok hij zijn handtekening tijdens een top in Vilnius terug. Iedereen die ook maar een beetje snapt welke hoop daarmee de bodem werd ingeslagen begrijpt waarom de bevolking toen de straat op ging. Er vielen ruim honderd doden, maar de politieke omwenteling was een feit.
Het volledige artikel kan hier worden gelezen.
Photo credit: l.mur277 via Foter.com / CC BY-SA