Gezien de beurskoersen lijken beleggers zich zorgen te maken over een aanstaande Brexit. Maar wie de Britse bookmakers gelooft, moet constateren dat er een kans van ruim 60 procent is dat de Britten binnen de Unie blijven. Maar ja en nee kruipen wel naar elkaar toe, net zoals in de peilingen. Kortom, we weten het niet.
Het volledige artikel kan hier worden gelezen.
Photo credit: rockcohen via Foter.com / CC BY
On June 15, The Hague Centre for Strategic Studies (HCSS) will host U.S. Under Secretary of State for Arms Control and International Security Rose Gottemoeller to exchange views with HCSS staff on a variety of topics relating to disarmament and the upcoming NATO summit in Warsaw in July. Under Secretary Gottemoeller is in the Netherlands to attend the 10th Anniversary Meeting of the Global Initiative to Combat Nuclear Terrorism.
The meeting provides an opportunity to discuss issues relating to nonproliferation –which has been a focal point of President Barack Obama’s foreign policy- as well as developments in regard to the situation on Europe’s eastern flank and plans for a new European security architecture. Under Secretary Gottemoeller has extensive experience in these areas, having served as chief negotiator for the new START treaty with Russia, and through her work at the Carnegie Endowment in Moscow, at the National Security Council and at RAND, among others.
HCSS has published multiple studies in the past few years on these issues, including reports on measuring assertiveness, examining information warfare and various studies on nuclear security.
Photo credit: Medill DC via Small Kitchen / CC BY
Wie wil weten wat de gevolgen van lage olieprijzen zijn, moet naar Venezuela gaan. Inmiddels is de economische situatie daar zo dramatisch geworden dat het Amerikaanse bedrijf Haliburton niet langer zeker is van de kredietwaardigheid van zijn Venezolaanse klanten en daarom zijn activiteiten in dat land afbouwt. Dit besluit volgde op dat van Schlumberger, ‘s werelds grootste bedrijf dat zich met de techniek van het ontginnen van olievelden bezighoudt. En deze bedrijven waren niet de enigen met drastische maatregelen.
Ellende
Zeker is dat de huidige olieprijsstijging voor Venezuela veel te laat komt en te weinig omvangrijk is. Het land verkeert op de rand van bankroet, als het dat technisch inmiddels al niet is. De economische ellende startte volgens het IMF in 2014 en lijkt zich dit jaar zelfs te verdiepen. Om het allemaal nog erger te maken werd Venezuela eerder dit jaar getroffen door ernstige droogte. Daardoor is de belangrijkste hydro-elektrische centrale van het land niet meer in staat om voldoende stroom te leveren.
Maar het zijn bovenal de sociale effecten die het meest schrijnend zijn. Toen de olieprijs nog hoog was startte voormalig president Chávez een ambitieus, socialistisch getint programma van armoedebestrijding. Dat was nodig omdat Venezuela in 2013 nummer 1 scoorde op de World Misery Index; de lijst van landen met een waardeloos leefklimaat.
Daglicht
Het probleem was dat voor het verbeterprogramma een olieprijs van ruim boven de honderd dollar per vat nodig was. Deze programma’s zijn inmiddels stopgezet, evenals de import van veel consumptiegoederen, omdat daarvoor de harde valuta ontbreken.
Om geld te sparen heeft de Venezolaanse regering afgelopen april de klok een half uur vooruit gezet zodat er meer van het daglicht kan worden geprofiteerd. Het IMF voorspelt dat de inflatie dit jaar op 720 procent uitkomt.
Critici van de huidige president Maduro zeggen dat hij de situatie aan zichzelf te wijten heeft. De claim van de president dat El Niño verantwoordelijk is voor de voedselschaarste is slechts gedeeltelijk waar. Het is de grote afhankelijkheid van de olie-export in combinatie met corruptie en politiek wanbeleid die het land de das om doet. De export van olie maakt volgens de Wereldbank bijna een kwart uit van het totale Bruto Binnenlands Product (BBP) en is daarmee het hoogste van alle Zuid-Amerikaanse olieproducerende staten.
Onnodig
Een studie van de Brookings Institution maakte duidelijk dat ‘hedging’ tegen lage olieprijzen wel degelijk mogelijk is. Sommige landen hebben van de oliegelden sovereign wealth funds ingesteld waarmee binnenlandse investeringen kunnen worden gedaan of klappen kunnen worden opgevangen. Venezuela stichtte zo’n fonds tegen het einde van de vorige eeuw ook, maar uiteindelijk vond de regering Chávez het onnodig om dat fonds daadwerkelijk te vullen.
Geld werd over de balk gegooid aan corruptie, stijgende overheidsuitgaven en binnenlandse consumptie. Van alle olie-exporterende Zuid-Amerikaanse staten heeft Venezuela de inkomsten het meest verkwanseld en is daarom niet meer in staat om voldoende geld te lenen. Zelfs het genereuze China dat met leningen en investeringen politieke invloed koopt, begint zijn geloof in deze broederstaat zo langzaam aan te verliezen.
Protesten
Het is niet zo vreemd dat vanaf 2014 voortdurend massaal tegen de schaarste van primaire levensbehoeften en corruptie wordt geprotesteerd. Die protesten verliepen over het algemeen vreedzaam, hoewel militante ‘collectivos’ zich gewelddadig tegen de oppositie opstellen en de regering zich volgens Human Right Watch steeds meer misdraagt.
Geheel in lijn met wat van potentaten verwacht mag worden die hun ‘revolutionaire erfenis’ bedreigd zien, schuift Maduro de schuld niet alleen in de schoenen van El Niño, maar ook in die van de ‘fascistische oppositie’ in eigen land en in die van de Verenigde Staten dat het voortouw neemt in ‘kapitalistische speculatie’ en ‘economische oorlogvoering’ waardoor inflatie en schaarste uit de hand lopen.
Venezuela geeft goed aan wat de gevolgen zijn van te grote afhankelijkheid van olie-inkomsten en politiek wanbeleid: een eerste plaats op de Word Misery Index en de onmogelijkheid de situatie de verbeteren als olieprijzen dalen.
Deze column verscheen op Energiepodium.nl
Photo credit: ruurmo via Source / CC BY-SA
Hillary Clinton heeft geschiedenis geschreven door als eerste vrouw de democratische nominatie voor de komende presidentsverkiezingen binnen te halen. Clinton is zonder twijfel de beste van alle kandidaten die in de race zijn en waren. Ze is ervaren, snapt hoe Washington en de wereldpolitiek werken en is een goed bestuurder. Maar precies deze kwalificaties zijn haar zwaktes. Wie stemt voor zekerheid en voortzetting van de lijn uit het verleden, kiest Clinton; wie daar genoeg van heeft kiest Trump. Of Sanders, die het volgens de peilingen beter zal doen tegen Trump.
Het volledige artikel kan gelezen worden door here te klikken.
Photo credit: Aaron Webb via Foter / CC BY-NC-SA
Hoe lastig het is om IS te verslaan, blijkt wel uit de berichten van het afgelopen jaar dat de aanval op Raqqa, de ‘hoofdstad’ van het kalifaat, en Mosul was ingezet en dat de val ervan aanstaande was. Tot nu toe is dat niet gebeurd.
Natuurlijk zijn er steden die wel zijn ingenomen, zoals Ramadi in Irak eind vorig jaar, maar IS lijkt zich nu te concentreren op de verdediging van echt belangrijke plaatsen. Raqqa is van grote symbolische waarde omdat het de hoofdstad van het kalifaat is; Mosul is de tweede stad van Irak en door zijn ligging nabij Syrië van grote strategische waarde.
Nu dan Falluja, dat vlak bij Bagdad ligt en daarom een ideale springplank is voor het uitvoeren van aanslagen in de Iraakse hoofdstad. Van die stad moet weinig over zijn. Na de jammerlijk mislukte eerste slag om Fallujah wist eind 2004 een coalitie van Amerikaanse, Britse en Iraakse eenheden de stad tijdens de bloedigste slag sinds de Vietnamoorlog te veroveren. Voor de oorlog woonden er tegen de 350.000 inwoners; na de oorlog woonden er 200.000 minder. Nu schijnen er nog maar 50.000 inwoners te zijn. Zij worden door IS belet de stad te verlaten omdat ze nodig zijn als menselijk schild.
Onwaarschijnlijke coalitie
Falluja geeft goed aan wat het probleem van oorlogvoering in steden is en waarom Raqqa en Mosul zo moeilijk kunnen worden ingenomen. Op dit moment is een onwaarschijnlijke coalitie van Iraakse antiterreureenheden die nauw met de Amerikanen samenwerken en door Iran gesteunde, veelal sjiitische milities bezig met de aanval op de stad. Een snelle opmars naar het centrum van de stad is zelfmoord. IS, die over hooguit 1000 strijders zou beschikken, heeft zich in tunnels ingegraven en gebouwen van boobytraps voorzien. De bevrijders beschikken over te weinig inlichtingen voor een nauwkeurige en planmatige inname van de stad.
Bovendien denkt IS strategisch. Een andere belangrijke reden waarom steden in Irak niet gemakkelijk kunnen worden ingenomen is omdat de verdediging van Bagdad op de eerste plaats komt.
Na grote IS-aanslagen besloot de regering iedere keer om eenheden van leger en politie naar de hoofdstad terug te trekken waarmee IS buiten de stad weer de vrije hand kreeg. Maar in mei vonden er in Bagdad zoveel aanslagen plaats dat premier Haider al-Abadi gedwongen werd om het probleem bij de wortel aan te pakken. Voor zijn eigen geloofwaardigheid ontkwam hij niet aan een nieuw offensief tegen het nabijgelegen Falluja. Als die klus geklaard is dan zal hij vervolgens zijn aandacht op Mosul moeten richten.
Politieke oplossing
Tegelijkertijd moet hij zoeken naar een politieke oplossing waarbij de soennieten bij het lands- en stadsbestuur worden betrokken. Voorlopig komt daar weinig van terecht.
De Iraakse Koerden vinden inmiddels dat de bevrijding van Mosul in Bagdad begint. Hun president Masoud Barzani begint zijn geloof in de Iraakse regering te verliezen en heeft inmiddels een onafhankelijkheidsreferendum aangekondigd. Hij wil niet voor Mosul vechten als al-Abadi zijn sjiieten blijft bevoordelen en Koerden en soennieten buiten spel zet. Door deze politieke onwil speelt al-Abadi IS op onverantwoorde wijze in de kaart.
De Column van Rob de Wijk verschijnt wekelijks in Trouw.
Photo credit: Cristian Ştefănescu via Foter.com / CC BY
For most pro-Europeans, it was the quintessential optimist-or-pessimist choice. On the evening of 22nd May, Austrians were told not only that the Presidential election between the Freedom Party candidate Norbert Hofer and Green Party candidate Alexander Van der Bellen was too close to call, but that the projected final tally – including all absentee ballots – was razor thin at 50.0% to 50.0%. Only a few thousand votes might make the difference, leaving many to wait anxiously for the absentee ballots to be counted the next day.
Read the whole article by Alexander Klimburg in Europe’s World.
Photo credit: tony.evans via Foter.com / CC BY-NC-ND
OPEC again failed to declare output quota at last Thursday’s meeting. This was not surprising in itself, as nobody expected the organization to come forward with such a statement. The divisions within the organization are simply too great and the Iranian position was clear from the outset.
That said, OPEC’s strategy of pressuring high-cost producers appears to be working slowly, but surely say Sijbren de Jong (HCSS) and Cyril Widdershoven (MEA Risks) to Anadolu News Agency from Turkey.
The full interview can be read here.
Photo credit: alex.ch via Foter.com / CC BY-SA
Europese landen laten zich met loze beloften tegen elkaar uitspelen door het Russische gasbedrijf Gazprom. Ze slagen er daardoor niet in een gezamenlijk Europese energiebeleid te voeren, waardoor Gazprom – met alle politieke gevolgen van dien – de markt kan blijven domineren schrijft Sijbren de Jong voor Raam op Rusland. Waarom zijn de Europese politieke en zakelijke elites zo kortzichtig?
Het volledige artikel kan hier worden gelezen.
Photo credit: JanChr via Foter.com / CC BY-SA
The fifth meeting of the Sino-European Cyber Dialogue (SECD) was convened on 10-11 May 2016 in Oslo, Norway. The meeting was hosted by the Norwegian Institute of International Affairs, China Institutes of Contemporary International Relations (CICIR) and The Hague Centre for Strategic Studies. SECD is supported by the Chinese government, a number of European governments as well as the European External Action Service.
You can download the press release here.
Photo credit: perspec_photo88 via Foter.com / CC BY-SA
Friday, 22 April 2016 the conference ‘Towards a reinforced raw materials initiative’ took place at the Ministry of Economic Affairs in The Hague.
About 130 people attended the conference. Among others, Mattia Pellegrini (DG for Internal Market, Industry, Entrepreneurship and SME’s, European Commission) and Hans de Boer (chairman of VNO NCW, Dutch Industry and Employers) addressed the audience.
The conclusions of the day can be downloaded here.